Sophia grała na złości Frasera niczym wirtuoz na pianinie, idealnie trafiała w odpowiednie klawisze wyzwalając w aurorze spore ilości frustracji. Lecz może nie ona jedyna? Fraser nie znosił spędzać czasu z innymi ludźmi jeśli nie musiał, więc kilkudniowa podróż w jednej kajucie z towarzystwem było samo w sobie wyzwaniem dla niego.
- Mnie dodadzą urody na starość, więc się nie martw. Przynajmniej mężczyźni starzeją się lepiej niż kobiety. - Odgryzł się Brygadzistce.
- Jak widzisz, hrabia ma dobre kontakty w Ministerstwie i nie odpuścił. Próbowałem przekonać jego córkę, żeby postawiła sprawę jasno ojcu i zrzekła się tytułów. Ale to głupie takie, młode i zakochane. - Wzruszył ramionami.
Na samą myśl jak bracia Riley próbowali wyrwać dziewczynę z jego rąk aż przeszły go ciarki, nie bali się jej zrobić krzywdy, byleby tylko uwolnić od aurora.
Auror po chwili wyciągnął z kieszeni lusterko, o którym pisał w raporcie.
- Myślę, że może podziałać jako przynęta.

- Ja już będę zamężna. - wyszczerzyła się szeroko, machając  mu przed nosem swoim pierścionkiem zaręczynowym, który widniał na jej palcu. Jak na razie nie musiał wiedzieć o ciąży.
Wiedziała, że jak dla kobiety była to już późna pora na małżeństwo, jednak zawsze lepiej późno niż wcale! Jakoś mężczyźni mogli  żenić się po trzydziestce, a kobiety najlepiej powinny zakładać rodziny od razu po szkole. To naprawdę niesprawiedliwe!
- Najgorzej. - westchnęła ciężko, kładąc się na płaskim łóżku, bo jej poduszka była aktualnie przechwycona przez Nevana.
Kochający tatusiowie to najgorsze co mogło być! Czasami dziękowała Merlinowi, że jej ociec był jej nieznany.
- Kradzież mienia? Nie ładnie panie aurorze. Wie Pan, że za coś takiego mogą grozić prace społeczne? - zacmokała krótko ustami, spoglądając wymownie na Frasera.

- To nie masz się o co martwić. Brały gały co widziały, a potem będzie już za późno. - Odparował Sophii uśmiechając się dość złośliwie.
Eh... te kobiety, dostanie taka pierścionek i nagle dostaje małpiego rozumu. Jakby zdobyły największą nagrodę życia, a potem jest płacz i zgrzytanie zębów, kiedy romantyczny narzeczony zmienia się w zrzędliwego męża zalegającego na kanapie.
- Niestety. Ja osobiście nie liczę na to, że coś wskóramy. Młoda nie będzie chciała wracać, chyba że nagle bieda i brak wygód ją otrzeźwi i uzna, że jej ukochany to gołodupiec. - Życie pisało różne scenariusze, ale Nevan nie spodziewał się, że młoda dama z bogatego domu nagle zaakceptuje brak wygód, służby i dostatku.
- Jaka tam kradzież. - Pokręcił głową. - W liście o okup żądali lusterka. Zabrałem je, bo może nam pomóc znaleźć dziewczynę. W raporcie masz to wpisane. - Spojrzał na Sophię równie wymownie.

To wcale nie tak, że po ślubie miała zamiar przestać o siebie dbać i roztyć się jak dwuskrzydłowa szafa! Wiedziała, że musiała się starać wyglądać jak najlepiej dla swojego męża, aby z czasem nie zaczął rozglądać się na innymi pannicami. Urodzi dziecko i jej figura powróci do normalnego kształtu przed ciążą, o ile Joaquim nie będzie z takim zaangażowaniem starał się o następną pociechę.
- Jeżeli jest w nim zakochana po uszy, to nawet niewygody nie będą jej groźne. - wzruszyła ramionami, przenosząc wzrok na sufit w kajucie. Po prostu w jak najdelikatniejszy sposób będzie trzeba spróbować przekonać ją do powrotu i porozmawiania z nadopiekuńczym ojcem.
- Lusterko musi być dla niej naprawdę czymś ważnym. - skwitowała krótko.

Szlachetnie panno Templer, mąż na pewno to doceni. Lecz plany, planami a genetyka i ciało swoje. Nevan nie miał pojęcia o tym, że tak na prawdę jadą w trójkę a nie w dwójkę. I póki co... tak było lepiej.
- Zobaczymy. Dlatego też wolałem wziąć ze sobą kobietę, ja jak widać nie mam takich dobrych zdolności dyplomatycznych w rozmowie z zakochanymi. - Wzruszył ramionami.
A wbrew pozorom był bardzo delikatny i nie zrobił nikomu większej krzywdy. Jak nie on! Lecz w chwili, kiedy się domyślił, że to nie porwanie a ucieczka, wiedział, że jeśli użyje groźniejszych zaklęć, może dojść do tragedii za którą on będzie odpowiadał. Do diabła z tą miłością, rodzi tylko problemy.
- To pamiątka przekazywana z pokolenia na pokolenie. Baron nie wykazywał zbytniego zainteresowania nim, bo to babska zabawka. Ma właściwości magiczne. - Wyjaśnił krótko.

Jeszcze przyjdzie czas, aby Nevan dowiedział się, że Sophia wzięła ze sobą dodatkowy nadbagaż. Jeżeli informacja ta wypłynęłaby już teraz, Fraser najprawdopodobniej wydostałby się z płynącego statku, tylko po to, aby zabrać ze sobą innego towarzysza. Templerówna chciała przejść na urlop macierzyński dopiero po powrocie z Nowego Jorku i właśnie to obiecała Joaquimowi. Pewnie tylko dlatego zgodził się na tak długą podróż! Dawał sobie radę sam przez długi czas, więc dodatkowy obowiązek w postaci dwóch kotów nie powinien zrobić mu żadnego problemu. Wiedziała, że Venus była w dobrych rękach i nie musiała zanosić jej do Quentina, chociaż Rowle zapewne nie miałby nic przeciwko, a kotka byłaby ogromnie zadowolona z poświęcanej jej uwagi.
- Nie ukrywajmy... Nie masz żadnych zdolności dyplomatycznych. - mruknęła, wywracając oczami. Był cholernym aurorem-odlutkiem!
- Lustereczko powiedz przecie, kto jest najbardziej gburowatym aurorem na świecie? - przedrzeźniała go.

Zapewne by tak było, statek jeszcze nie odpłynął a auror na pewno podjąłby szybko decyzję. Na szczęście dla Sophii nie miał zielonego pojęcia, że ta jest ciężarna, chyba że się zorientuje w trakcie rejsu. Lecz wtedy już nic nie zrobi.
Komentarz Sophii na temat braku zdolności dyplomatycznych był celny i poniekąd bolesny. Auror znał dobrze argumenty zawarte w zaklęciach, te działały najlepiej, albo pięści lub pazurów. Skrzywił na słowa kobiety, gdyż akurat tutaj się starał i nie traktował sprawy jak typowy pościg za przemytnikami.
- Sprawa wybitnie nie dla mnie. - Mruknął wracając do biurka. Stuknął piórem o dziennik, jakby próbował przywołać przerwaną myśl do siebie.
- I bez lusterka to wiadomo. - Dodał po chwili spoglądając na owe lustereczko.
Korciło go od jakiegoś czasu, by zajrzeć co tam zobaczy. Zwłaszcza po niemałej rewolucji, jaka wydarzyła się w jego życiu. Bał się tego co tam zobaczy, Lekko podniósł lusterko zaglądając na taflę, lecz kiedy ta się tylko zamgliła od razu odwrócił wzrok.

Jak na razie Nevan nie musiał wiedzieć o jej ciąży. Gdyby nie Joaquim, to w pracy również jeszcze by nikt nie wiedział. Portugalska papla musiała rozesłać jednak listy z cudowną nowiną do wszystkich swoich znajomych łącznie z Nathanielem. Nie miała mu tego za złe, ale sama również chciała podzielić się z tą informacją!
Ego aurora znów zostało przez nią nadszarpnięte. Naprawdę była w tym dobra! Lopes naprawdę jeszcze nie wiedział z jaką wiedźmą się wiązał.
- Na Merlina, Fraser. Przestań być już taki pochmurny. Jak mam wytrzymać z tobą w jednej kajucie? Podróż nie będzie trwała godzinę żebym dała radę. Wyluzuj trochę! - westchnęła ciężko. To będzie wyjątkowo długa podróż!

Do Nevana owa wiadomość nie dotarła, widocznie aurorzy nie uznali, by ciążą Brygadzistki była tak ważna i każdy auror musiał o tym wiedzieć, lub po prostu wiadomość się rozminęła z wydaniem decyzji o podróży i misji.
Nevan zaczynał podejrzewać, czy Sophia na starość nie znalazła sobie osobliwe hobby i została wredną zołzą.
- I vice versa. - Odburknął Sophii, która zaczęła się z nim droczyć i go drażnić. - Zostaw sobie trochę złośliwości na później, bo jeszcze ci ich zabraknie. Ja wytrzymam, ale co z tobą?
Uniósł dłoń i pomasował tył głowy, jeszcze niedawno miał tam pokaźnego guza po uderzeniu cegła bądź kamieniem. Na szczęście krótkotrwała pamiątka po braciach Riley.