Sala do zaklęć użytkowych

2d20 rzucono z sumą oczek równą: 14 (3, 11)

Dzieciaki starały się nadążyć za nauczycielką, która na dziś zaplanowała spory materiał do przerobienia. Przynajmniej będą mieli co ćwiczyć w dormitoriach i być może kiedyś im się to wszystko przyda. Jednym poszło lepiej, drugim gorzej, ale najważniejsze było to, żeby każdy chociaż liznął praktyki w tym zakresie.
Pani Delacour klasnęła w dłonie, kiedy dostrzegła jak Pers próbuje odczytać treść listu zaklęciem i koperta niestety została przedarta na pół.
- Moi drodzy, ta sztuka jest trudna, ale nie zniechęcajcie się. Poćwiczcie sobie w spokoju i jeśli ktoś chciałby pomocy, zapraszam na konsultacje. - Uśmiechnęła się widząc zaangażowanie grupy.
- Na koniec jeszcze raz pokażę wam gesty i intonację, i jesteście wolni. - Uniosła dłoń z różdżką i powoli tłumacząc pokazała ponownie każde zaklęcie, jakie dziś było przerabiane. Po powtórce uczniowie mogli iść na przerwę.

Podsumowanie sesji

@Perseus A. Carrow + 10 pkt, + 5 G
@Ernest Romanow + 10 pkt, + 5 G

Koniec sesji

Piątek,  11 grudnia 1938

godzina 13:00

Zajęcia z Zaklęć użytkowych w środę były w tym tygodniu odwołane. Ani na korytarzach Hogwartu, ani nawet w Wielkiej Sali podczas posiłków, nikt nie widział profesor Delacour i część uczniów zaczynała szemrać już między sobą o tym, co ich zdaniem mogło się wydarzyć w związku z dziwnym zaginięciem nauczycielki.
Wszyscy uczniowie młodszych klas, zebrani pod salą od zaklęć, zaczynali już powoli podejrzewać, że i tym razem będą musieli wrócić do dormitoriów przed czasem, kiedy na końcu korytarza pojawił się rozpędzony profesor McBride. Cud, że wyrobił na zakręcie, jak słowo honoru. Wpadł do sali w ostatniej chwili, poprawiając zsuwające się z nosa niebezpiecznie okulary, ale zapominając już o uklepaniu roztrzepanych włosów. O mały włos, a zapomniałby o tym, że miał prowadzić te zajęcia w ogóle! Layton byłby nim tak strasznie zawiedziony!
- Dzień... Dobry, moi... Drodzy, siadajcie. - wydyszał, odkładając teczkę na biurko, tym samym zatrzymując młodzież przed wybiegnięciem z klasy.

Lista obecności

@Andromeda Crouch (S - V)
@Anne L. Royce (R - IV)
@Antioch Lestrange (R - III)
@Azra Bătrân (S - IV)
@Ethel Harrington (H - I)
@Madelyn McKinley (G - V)
@Persephone R. Travers (S - IV)
@Valerie Blake (H - V)

Sala od Zaklęć Użytkowych była wzburzona od rozmów uczniów oczekujących na pojawienie się nauczycielki. Czyżby miała nie zjawić się na zajęciach drugi raz w tym tygodniu? Persefona wyjątkowo ubolewała z tego powodu, chodziło bowiem o jej ulubiony przedmiot. Azra również go lubiła, jak z resztą większość, ale była raczej przeciętną uczennicą. Akurat jakiś krukon marudził, że będzie miał problemy na SUMach jeśli zajęcia nie zostaną przywrócone, gdy do pomieszczenia wbiegł... profesor McBride? Zdyszany, z zaróżowionymi policzkami podszedł do biurka profesor Delacour, gdzie odłożył swoją teczkę. Uczniowie zamilkli na chwilę, po czym wznowili rozmowy przyciszonym tonem.
- Dzień dobry profesorze McBride. - Azra lubiła tego nauczyciela (nawet jeśli nie radziła sobie z nauczaną przez niego Obroną) dlatego nie odzywała się więcej, usiadła prosto w swoim krześle i czekała na dalsze instrukcje. Wyglądało na to, że przyszedł w zastępstwie... Zaklęcia były jednym z przedmiotów, które jej zdaniem najłatwiej mu podlegały. Wszak wystarczyło nauczyć młodzież nowego zaklęcia, którego nie znała... dorośli czarodzieje musieli mieć ich pod dostatkiem. Jeśli chodziło jednak o profesora McBride to czasem miała wrażenie, że nauczanie przez niego OPCM przychodziło mu z większym trudem niż jej uczenie się. Nie powinna myśleć w ten sposób o nauczycielu, ale jego bezradność była dla niej urocza, przypominał jej on bowiem jednego z jej młodszych kuzynów, którymi zajmowała się podczas spotkań rodzinnych. Uśmiechnęła się do mężczyzny przyjaźnie; trzymała za niego kciuki.

Persefona była bardzo zaniepokojona nieobecnością pani Delacour. Nawet jeśli na pierwszych tegorocznych zajęciach nauczycielka nie była w stosunku do niej dobrze nastawiona, to znaczy, po prostu zawstydziła Persefonę na oczach całej klasy, to jednak jej brak sprawiał, że ta zaczynała podejrzewać, że zdecydowanie coś się mogło stać. Belfer przecież nie może tak zniknąć z dnia na dzień!
— Dzień dobry profesorze — przywitała się łagodnie z McBridem, który pomimo dziwnego statusu krwi, zaskarbił sobie w jakimś stopniu sympatię Ślizgonki.

Andromeda... Andromeda kompletnie nie intereseowała się stanem nauczycielki zaklęć. Niezbyt za nią przepadała, bo niestety stawiała bardziej na naukę teoretyczną niż praktykę, a panienka Crouch naprawdę lubiła używać swojej różdżki. W końcu po coś ją miała i chciała nauczyć się jej używać, znając przy okazji całkiem sporo przydatnych zaklęć. Od tego chyba był ten przedmiot?
Zerknęła na wbiegającego do sali McBride.
- Dzień dobry Profesorze. - przywitała się na równi z Persephoną, a kiedy to do niej dotarło, spojrzała na nią uśmiechając się do przyjaciółki promiennie.

Antioch ucieszył się na widok jednego ze swoich ulubionych nauczycieli. Nieobecność profesor Delacour nie zaprzątała jego głowy tak, jak miało to miejsce w przypadku sporej części kolegów i koleżanek. Nie uczestniczył w plotkach, chociaż parę z nich usłyszał, nie snuł fantastycznych domysłów. Nauczycielka wróci wtedy, kiedy przyjdzie na to pora, ot co.
- Dzień dobry - przywitał się z nieco zasapanym panem McBride'em. Całe szczęście, że wyprawa do sali zaklęć tym razem nie spełzła na niczym i lekcja odbędzie się zgodnie z planem.

Leslie odchrząknął, poprawił sweterek-bezrękawnik, żeby nie wałkował się dziwacznie i spróbował wziąć się w garść. Najwyższy czas, lekcja sama się nie poprowadzi.
- Jak już pewnie zauważyliście, profesor Delacour dziś nie będzie... Nie wiemy jeszcze, jak długo pozostanie ona nieobecna, więc póki co ja przejmę obowiązki, które pełniła od września pani profesor. Jeśli macie jakieś pytania, pytajcie śmiało. - wyjaśnił wciąż trochę niezgrabnie, ale przynajmniej jako tako z sensem.
- Czy ktoś chciałby mi przypomnieć, czym zajmowaliście się na ostatniej lekcji? Ostatniej, która się odbyła, mam na myśli. - dodał, otwierając jednocześnie dziennik z notatkami, mając nadzieję, że starsza koleżanka zostawiła chociaż jakieś informacje na temat swoich planów edukacyjnych na najbliższe tygodnie. Czemu to zawsze on pakował się w takie rzeczy?

Następny post 30 grudnia.

Podniosła rękę do góry na razie nie po to, aby opowiedzieć co robili na poprzednich zajęciach, a raczej po to, aby zapytać o jedną z ważniejszych dla niej kwestii...
- Czy będziemy czarować więcej niż do tej pory? - zaciekawiona przekrzywiła lekko głowę na bok. Lekcje, gdzie w praktyce mogli używać swoich różdżek były o wiele ciekawsze. Przecież za kilka miesięcy znów będą wakacje i  używanie magii pójdzie w zapomnienie. Czy nie powinni ćwiczyć więc jak najwięcej, kiedy tylko mieli co do tego okazje? Lekcje czysto teoretyczne były niewyobrażalnie nudne! Aż szkoda, że nie można było na nich spać! Tym bardziej, że pilna Persi sporządzała skrupulatnie wszystkie notatki.

Persefonę zaniepokoiły jeszcze bardziej słowa profesora, ale mimo to jej ręka wystrzeliła ku górze, by zgłosić się do odpowiedzi.
— Profesor Delacour pytała o zaklęcia iluzjonistyczne. Ćwiczyliśmy Confundusa, Alohomorę i Colloportus.
A później znów przyjęła swoją pozycję, zerkając na Andromedę nieco... zawstydzona. Przecież wcale tak mało nie ćwiczyli. Ostatnio nawet mieli okazję przećwiczyć trzy zaklęcia, a to, że pani profesor... Ech...

Ostatnia lekcja Zaklęć Użytkowych była tak dawno, że Azra musiała się zastanowić nad odpowiedzią... w tym samym momencie, gdy przypomniała sobie ćwiczone wówczas zaklęcia, Persefona rozwiała wszelkie wątpliwości w tej sprawie. Przez ten czas udało jej się nauczyć tylko jednego z nich i miała nadzieję, że profesor McBride nie będzie ich odpytywał. Z drugiej strony chętnie poćwiczyłaby zarówno Confundusa jak i Colloportus, jeśli oba miały szansę znaleźć się w przyszłym roku na SUMach. Panna Bătrân spoglądała na nauczyciela wyczekująco, była ciekawa w jaki sposób poprowadzi te zajęcia... nie zdążyła wyrobić sobie na temat profesor Delacour konkretnej opinii, ale pewnie zdecydowanie łatwiej nauczało się przedmiotu, w którym się specjalizowało. Tak czy inaczej, wydawało jej się, że żadne z nich nie zanudzałoby uczniów zbędną teorią na lekcji, która miała skupiać się przede wszystkim na nauce nowych, użytecznych zaklęć.

Panna Crouch zadała pytanie o czarowanie, Leslie zawahał się przez moment. Nie spodziewał się takiego pytania, ale z drugiej strony było ono wystarczająco na temat, by nie zbyć go krótką ripostą.
- Dopóki nie będziemy wiedzieli na pewno, jak ma wyglądać reszta waszej edukacji w tym roku nie chciałbym za bardzo wchodzić w kompetencje profesor Delacour i zmieniać przygotowanego przez nią planu zajęć, ale postaram się, żebyście mieli zachowaną równowagę między teorią i praktyką na zajęciach. - odparł, licząc na to, że takie wyjaśnienie wystarczy Andromedzie.
Skinął głową na odpowiedź Persephone, która przybliżyła mu trochę, co działo się na poprzednich lekcjach.
- Świetnie. Powiedzcie mi, czy macie jeszcze problemy z czarami wymienionymi przez koleżankę, czy powtarzanie ich to będzie odgrzewany kotlet? - rozejrzał się po sali, zatrzymując pytające spojrzenie na buźkach kolejnych uczniów.
- Nie ma się czego wstydzić, jeśli ktoś ma trudności. Lepiej powtórzyć dwa razy, niż mieć później zaległości do SUMów. - dodał, w ramach wsparcia, coby nie czuli, że muszą udawać, że wszystko umieją.
- W zeszłym roku ćwiczyliśmy też inne zaklęcie z zakresu iluzji, ktoś pamięta?
Nie miał czasu przygotować na lekcję żadnych rekwizytów i wymyślał plan trochę na bieżąco - miał nadzieję, że młodzież zrozumie sytuację i nie będzie mieć mu tego za złe. Zresztą kto wie, może wolniejsza lekcja, podczas której nie będą trzymać się sztywno ministerialnych wytycznych im się przyda?
- Ktoś zna może jakieś inne zaklęcia iluzoryczne? To ciekawy temat, a rzadko poruszany w szkole.

Następny post: 1-2 stycznia.

Azra była pewna, że pani Delacour rozwiąże swoje problemy i wróci do nauczania w Hogwarcie, a na pewno nie przypuszczała, że mogło dziać się z nią coś naprawdę złego. Przeszła nad cała sytuacją do porządku dziennego ciesząc się, że w zastępstwie dostali profesora McBride.
- Nie udało mi się nauczyć Confundusa - przyznała w końcu, gdy po pytaniu nauczyciela zaległa w sali cisza. Nie miała pojęcia czego nauczano w zeszłym roku, gdyż nie było jej wtedy w Hogwarcie... uznała też, że Colloportus zna w wystarczającym stopniu, by nie marnować na nie cennego czasu na lekcji. Szczególnie, że nie znała żadnych zaklęć iluzorycznych i chętnie by się jakiegoś nauczyła.

Nikt nie zgłosił się z wiedzą na temat zaklęć iluzorycznych poza tym jednym poruszanym wcześniej na lekcji, ale przynajmniej panna Bătrân zabrała głos, wspominając o dalszym ćwiczeniu Confundusa. Leslie uśmiechnął się do niej, kiwając głową.
- Świetnie, myślę, że to będzie dobre zadanie na rozgrzewkę. - zgodził się, podchodząc do regałów z boku sali. Otworzył kilka szafek, wyraźnie czegoś szukając, by ostatecznie wyciągnąć z dna jednej z nich pudełko pełne... Zegarków. Różnej wielkości i kształtu. Część z nich działała, część nie tykała już od dawna. McBride uśmiechnął się do siebie triumfalnie.
- Wiedziałem, że gdzieś tu dalej stoją... Proszę, wybierzcie sobie po jednym. Możecie użyć zaklęcia Accio, jeśli jesteście w stanie dostrzec zegarek, który wam się podoba z ławki, tylko nie naróbcie za dużo chaosu, dobrze? Jeśli zegarek nie działa poprawnie, szybkie Reparo powinno załatwić sprawę. Jak pewnie pamiętacie, zaklęcie Confundus działa nie tylko na ludzi, ale też na przedmioty. Poprawnie rzucone bez trudu sprawi, że zegarek zacznie działać na opak lub przeskakiwać o kilka minut co jakiś czas... Tylko nie chcę widzieć, żeby ktoś rzucał czar na zegar przy drzwiach, jasne? - zmierzył grupkę uczniaków znaczącym spojrzeniem.
- W międzyczasie niech ktoś przypomni klasie i mi, czego dowiedzieliście się o czarach iluzji.

Następny post 5-6 stycznia.