Sala do zaklęć użytkowych

Młodzież zabrała się za zlecone ćwiczenia i chociaż nie szło im jakoś zaskakująco świetnie, to większość przynajmniej niczego nie podpaliła przy okazji, z czego Leslie był bardzo zadowolony. Przechodził znów między ławkami, obserwując ich postępy i dodając od siebie krótkie uwagi, kiedy uznał, że ktoś takich potrzebuje.
- Jeśli macie problemy ze skupieniem na zaklęciu, postarajcie się najpierw wyzbyć z głowy wszystkich myśli, które nie dotyczą wybranego przez was czaru. - zasugerował, widząc jak młodzież walczy ze swoimi różdżkami uparcie.
- Bardzo ładnie, pięć punktów dla Ravenclawu! - oznajmił, klaskając w dłonie, kiedy jednej z jego podopiecznych udało się w końcu rzucić Lumos bezgłośnie.
- Czy ktoś ma jakieś pytania? Chciałby się czegoś dowiedzieć, zanim skończymy?

Przypominam, że aby zaklęcie się udało, musicie rzucić na 15 lub więcej na kości. Plusy się nie liczą, bo nie rzucacie na powodzenie samego czaru, a powodzenie użycia magii niewerbalnej!

Następny post (kończący) 17 lutego.

Wiedząc, że koniec lekcji zbliża się niemiłosiernie Isaac postanowił wykorzystać w pełni pozostały czas. Skoro Accio mu nie wyszło to pora na jego drugie ulubione zaklęcie czyli Drętwota. Normalnie zaklęcia ofensywne w szkole nie są zbyt użyteczne jeżeli chodzi o codzienne zastosowanie jednak Issac łapał się, że w ostatnim czasie dosyć często z niego korzystał. Sugerując się radą profesora zamknął oczy i oczyścił swój umysł ze wszystkich zbędnych myśli. Pomyślał o samym zaklęciu, jego efekcie, następnie wykonał ruch różdżką nie wymawiając zaklęcia. Mając cały czas zamknięte oczy powtórzył ten ruch jeszcze kilka razy.  Nasłuchując efektu końcowego. Gdy skończył już swoje próby pomyślał przez moment nad pytaniem, które mógłby zadać.
— Czy istnieją jakieś sposoby na ułatwienie magii niewerbalnej? Jakieś eliksiry, przedmioty magiczne, cokolwiek? — W sumie fajnie byłoby gdyby coś takiego istniało... Już ma problemy z samym rzucaniem zaklęć, które zna już od dawna a co dopiero rzucać je niewerbalnie. Niemniej jednak jest to przydatna umiejętność, którą chciałby pewnego dnia opanować.

3d20 rzucono z sumą oczek równą: 23 (1, 11, 11)

- Panie profesorze, jakie ma pan sposoby na wyzbycie się wszystkich myśli? - spytał, bo to było dla niego najtrudniejsze. Perseus myślał o wielu sprawach, często coś hiperbolizował tylko po to, aby móc patrzeć się na sufit i gdybać albo odkrywać, co będzie dalej. Mimo to, nie chciał się poddawać. Czy bulgoczący brzuch, czy co innego, musiał nauczyć się skupiać. Dlaczego jeśli chodziło o transmutację to wychodziło mu to lepiej, a w innych dziedzinach...? Ponownie więc skupił się na pergaminie, wałkując znowu to samo zaklęcie, bo może niepotrzebnie nakładał sam na siebie presję i zmuszał, aby zaklęcie wyszło zamiast skupić się na samym celu?

3d20 rzucono z sumą oczek równą: 24 (5, 12, 7)

Reszta zajęć upłynęła młodzieży na upartym ćwiczeniu rzucania zaklęć niewerbalnie, co wcale nie było łatwe, jak większość z nich niebawem się zorientowała. Pomimo trudności, jakich przysparzał im ten konkretny rodzaj magii, wszyscy zdawali się ćwiczyć uparcie, co McBride szczerze doceniał - zawsze uważał oddanie nauce za cechę godną pochwały. Na tyle, na ile mógł, pomagał trenującej młodzieży z nauką, koniec końców jednak koniec lekcji odebrał im możliwość dalszego studiowania. Na całe szczęście mieli przed sobą jeszcze mnóstwo czasu i okazji do nauki przed egzaminami!
Na koniec zadał jeszcze pracę domową, po czym pozwolił młodzieży rozbiec się po szkole, wedle uznania.

Podsumowanie sesji

Leslie McBride + 15 punktów, +15 ʛ
@Perseus A. Carrow +15 punktów, +5 ʛ , +1/3 Zaklęcia Kameleona , +5 punktów dla Slytherinu
@Isaac Scamander +15 punktów, +5 ʛ , +1/3 Muffilato, +1/3 Zaklęcia Kameleona, +5 punktów dla Ravenclawu
Uczniowie NPC: +5 punktów dla Ravenclawu

Możecie użyć tej lekcji jako jednej z części składowych do uzasadniania wykupienia bonusu Magia niewerbalna w przyszłości.

Praca domowa
Do następnej lekcji (19 kwietnia) nauczyć się fabularnie Zaklęcia Kameleona. W przypadku wykupienia zaklęcia w sklepiku ocena zostanie obniżona.

Koniec sesji

Środa, 3 marca 1939

godzina 10:00

Wszyscy uczniowie Hogwartu zdążyli się już chyba przyzwyczaić do tego, że profesor McBride wrócił do nauczania Zaklęć po krótkim pobycie w szkole profesor Delacour.
Poranne zajęcia dla młodszych roczników, które odbywały się w środy, nie były zwykle naznaczone zmęczeniem i znudzeniem uczniów, typowym dla lekcji o późniejszych porach i Leslie miał nadzieję, że wypoczęci i najedzeni podopieczni będą w stanie aktywniej zaangażować się w zajęcia. Szczególnie, że dzisiaj był dzień ich prezentacji! Jakiś czas temu otrzymali za zadanie przygotowanie małego pokazu zaklęcia z dziedziny iluzji, które nie pojawiało się w podręczniku ani na ostatnich lekcjach, wraz z opowiedzeniem o nim nieco. McBride liczył na to, że będzie świadkiem wyjątkowo ciekawych performensów. W końcu dzieciaki dostały szansę na zaprezentowanie czegoś, co bezpośrednio ich interesowało, prawda?
Kiedy zaczęli wchodzić do sali, Leslie od razu przypomniał im o pracy domowej.
- Siadajcie i od razu poproszę pierwsze zgłoszenie! Kto chce zaprezentować jako pierwszy?

Lista obecności

@Andromeda Crouch - Slytherin V
@Anne L. Royce - Ravenclaw IV
@Azra Bătrân - Slytherin IV
@Persephone R. Travers - Slytherin IV

UWAGA! Upewnijcie się, że wchodząc jesteście gotowi do prezentacji pracy domowej i nie zapomnijcie dopisać tej lekcji do dziennika!

Następny post: 8 marca (w nocy).

Persefona co prawda nie była pewna, czy jest aż tak dobrze przygotowana na zaprezentowanie całej klasie Obscuro, ale jednak musiała zdobyć jakoś ocenę z tegoż przedmiotu. Zgłosiła się zatem pierwsze, unosząc dłoń do góry, a w chwilę później stała na środku sali.
— Zaprezentuję zaklęcie Obscuro, którego nauczyłam się dzięki ćwiczeniom z Azrą — zapowiedziała profesorowi. Jakiś nieznany jej uczeń miał być jej partnerem, bo napomknęła, że będzie potrzebowała drugiej osoby do rzucenia tego zaklęcia. Wyciągnęła różdżkę i spróbowała dwukrotnie rzucić Obscuro. — Obscuro.

2d20 rzucono z sumą oczek równą: 16 (15, 1)

Azra odetchnęła z ulgą, gdy Persefonie udało się poprawnie rzucić zaklęcie. Ona sama miała nadzieję, że Radices wyjdzie jej tak dobrze jak na Zielarstwie... to jednak byłoby całe jej szczęście, gdyby tak się jednak nie stało. Kiwnęła głową puchonce siedzącej z nią w ławce, zgodziły się, że podczas tej lekcji będą prezentować zaklęcia na sobie nawzajem. - Moje zaklęcie to Radices. Sprawia, że osobie na którą rzucono wydaje się, jakby jej nogi zamieniły się w korzenie przez co nie może się ruszyć z miejsca. - Nie była pewna, czy efekt tego będzie dostrzegalny dla osoby z zewnątrz, więc jeśli profesor McBride sam jej to zaproponuje, rzuci zaklęcie na niego, by wiedział w jakim stopniu zadziałało. Jeśli nie to wykona je na koleżance siedzącej obok. - Radices - szepnęła, gotowa cichutko powtórzyć zaklęcie na wypadek, gdyby nie wyszło za pierwszym razem.

2d20 rzucono z sumą oczek równą: 4 (3, 1)

Leslie tak wierzył w zdolności swoich uczniów i liczył na zaangażowanie tego dnia... Ale jednak trochę się przeliczył, jak zwykle zresztą. Nie dał się jednak złamać jękom żalu ze strony grupy, co to to nie! Uśmiechnął się do młodzieży dzielnie, kiedy zaczęli narzekać i marudzić, jak to zwykle bywało.
- Proszę, proszę! Bierzemy się w garść i prezentujemy! - zarządził dziarsko, starając się ukryć wzbierającą w nim samym falę rezygnacji.
Pierwsze zaklęcie Persephone wyszło, drugie jednak momentalnie odbiło się, oślepiając ją samą, co McBride przyjął cichym westchnieniem, chwilę później ratując ją z opresji przy pomocy krótkiego Finite.
Pierwsze zaklęcie Azry nie zadziałało w ogóle, drugie zaś spowodowało, że zaczęła ona widzieć iluzoryczne korzenie wystające z sufitu i zwieszające się niczym liany, co Leslie przyjął już z większym spokojem, pogodzony z losem.
- Ciekawe zaklęcie, ale proszę poćwiczyć je jeszcze. - zalecił.
Wyglądało na to, że chyba nikt nie przygotował odpowiedniego zaklęcia na poziomie, który byłby zadowalającym. Gryfon został odesłany do ławki, Puchonka została wysłana do Skrzydła Szpitalnego w towarzystwie koleżanki, Krukonowi natomiast przypomniał, że mieli przygotować zaklęcie którego nie było w podręczniku.
- Dobrze, widzę, że wszyscy mają dzisiaj gorszy dzień. - skomentował w końcu, kiedy wszystkie nieudolne prezentacje dobiegły końca.
- W takim razie, zanim zaczniemy nowy temat, zrobimy powtórzenie. Nie możemy zostawiać takiej dziury w waszych podstawach na później licząc, że sama się załata. - dodał, machnąwszy dłonią w kierunku tablicy, zaklęciem Nunc scribo nakłaniając kredę, by ta uniosła się i zaczęła notować to, o czym mówił.
- Czy ktoś poza kolegą ma jeszcze problemy z zaklęciem Evanesce? Przypominam, Evanesce zaklęcie ukrywające drobne przedmioty. Zaklęcie przeciwdziałające: Aperacjum. Proszę jedną osobę chętną do rozrysowania ruchów różdżką odpowiadających zaklęciom na tablicy, natomiast wszyscy, którzy mają z nimi jeszcze problemy, niech uważnie słuchają i powtórzą całość. - zarządził.

Kto nie ma Evanesce i/lub Aperacjum nauczonego - proszę rzuty na obydwa zaklęcia w tej kolejce. Jedną albo dwie osoby proszę o podejście do tablicy i narysowanie ruchów różdżką odpowiadającym powyższym zaklęciom, ale tylko jeśli je umiecie! Możecie podejść z jednym zaklęciem.
Następny post: 12 marca.

Andromeda wiedziała, że była spóźniona, więc nawet nie spieszyła się jakoś szczególnie mocno. Oczywiście przebiegła przez pół Hogwartu, żeby zatrzymać się dokładnie przed drzwiami, ale sytuacja była już do nieuratowania. Dlaczego Persi jej nie zagoniła na lekcję wcześniej, skoro wiedziała, że idą na te same zajęcia?! Pewnie znów siedziała z Perseusem i o niej zapomniała! Na pewno!
Weszła w pośpiechu na salę poprawiając przy okazji swój przekrzywiony, slytheriński krawat.
-  Dzień dobry i przepraszam Profesorze. To ostatni raz kiedy się spóźniłam. Naprawdę. - obiecała mu, chociaż nie była tego tak do końca pewna.