29-11-2015, 11:39
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 08-02-2019, 09:19 przez Vincent G. Royce.)
Szkoły Magii i Czarodziejstwa na całym świecie
Magiczne szkoły są rozmieszczone na całym świecie, choć jest ich jedynie jedenaście. Wiele z nich ma możliwość kształcenia osób wyłącznie z powiązanych ze sobą krajów, inne stawiają na edukację międzynarodową. Trzeba jednak pamiętać, że nie każdy kraj ma własną placówkę, a obywatele takich państw uczą się w domu pod opieką starszych bądź próbują swoich sił w dostaniu się do międzynarodowych placówek. Niektóre ze szkół mają także preferencje co do płci uczniów. Każda z oficjalnych szkół, których ukończenie uznawane jest za osiągnięcie pewnego etapu edukacji musi być zatwierdzona przez Międzynarodową Konfederację Czarodziejów. Niektóre placówki oferują także tymczasowe kursy, które oferują zdobycie nowych umiejętności, bądź polepszenie tych, które już się umie. Są to jednak kursy organizowane raz na jakiś czas, uczestnictwo w nich jest zazwyczaj odpłatne.Ze względu na to, że akcja forum rozgrywa się w Wielkiej Brytanii - najbardziej oczywistym wyborem będzie Hogwart lub ewentualnie inna europejska szkoła.
Spis magicznych placówek edukacyjnych na świecie
Akademia Magii Beauxbatons - Castelobruxo - Instytut Czarownic z SalemInstytut Magii Durmstrang - Koldovstoretz - Latający Uniwersytet
Niewidzialna Szkoła Magii - Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie - Szkoła Magii Ilvermorny
Szkoła Magii Mahoutokoro - Szkoła Magii Uagadou - Dodatkowe kursy magiczne
Francuska szkoła magii z internatem, której renoma znana jest na całym świecie. Poziom nauczania podobny jest do tego w Hogwarcie, choć wielu uważa, że jest on nawet wyższy. Nazwę szkoły często tłumaczy się jako piękne różdżki, co ukazuje priorytety nauczania i wychowania - piękno i magię w jednym. Pałac Beauxbatons otoczony jest pięknymi, zadbanymi ogrodami, w których roi się od magicznie stworzonych fontann. Znajduje się tam wiele ławeczek i miejsc do siedzenia, a wszystkie krzewy i drzewa przystrzyżone są pod linijkę. Pałac ukryty jest pomiędzy górami, do których dostać się można tylko karocami zaprzężonymi w Pegazy bądź inne latające konie. Z gór spływają małe wodospady, tworząc ogromnych rozmiarów fontanny. W ogrodach bardzo często można usłyszeć śpiew nimf i driad, a w pomieszczeniach zawsze słychać muzykę klasyczną. Jest to szkoła, która bardzo dużo zwraca uwagę na edukację artystyczną, która jest według jej założycieli fundamentem kształtowania się osobowości. Z tego też powodu, uczniowie, którzy nie radzą sobie z żadną dziedziną sztuki nie są przepuszczani do następnego etapu nauki. W szkole tej niezbędna jest znajomość etykiety, a także szacunek do starszych. Uczniowie podczas wszelkich uroczystości zobowiązani są do stania na baczność, dopóki dyrektorka nie zasiądzie na swoim miejscu - dopiero wtedy również mogą usiąść. Bardzo często odbywają się tutaj różne bale, a także przedstawienia teatralne przygotowywane przez uczniów. Uczniowie przy okazji każdego semestru dzieleni są na nowe grupy, dzięki czemu unika się niezdrowej rywalizacji wewnątrzszkolnej. Uczniowie Beauxbatons piszą odpowiednik SUMów dopiero na roku szóstym, gdyż według kadry nauczycielskiej dopiero wtedy są odpowiednio przygotowani. Nie świadczy to jednak o niskim poziomie nauczania, wręcz przeciwnie - Beauxbatons często osiągają lepsze wyniki z egzaminów od uczniów Hogwartu. Szkoła współpracuje z francuskim oddziałem ministerstwa Magii oraz Międzynarodową Konfederacją Czarodziejów. Uczniowie zobowiązani są do noszenia mundurków, zrobionych z lejącego się, błękitnego materiału. Dla dziewcząt są tu sukienki za kolano, dla chłopców spodnie, do których dochodzi biała koszula z krawatem. Buty są lekkie, zgrabne na małym podwyższeniu. Nakładane na ramiona bolera są - w stroju dziewczęcym - krótkie, sięgające jedynie za łopatki. Chłopcy noszą eleganckie płaszcze. Każdy z uczniów dostaje również niebieską czapkę.
Ukryta w samym środku deszczowego lasu szkoła, strzeżona jest przez małe, włochate stworzenia zwane Caipora. Legenda mówi, że Castelobruxo zostało założone wieki temu przez dwóch azteckich magów, którzy odłączyli się od swojej grupy. Wyjaśniałoby to, dlaczego budynek szkoły jest sporą, ukrytą pośród drzew piramidą aztecką. Została zaczarowana tak, by dla mugoli wyglądać jedynie, jak opuszczone ruiny, jednak prawdą jest, że żaden z nich nawet się do niej nie zbliżył. Okalające ją drzewa i knieje, małe rzeczki, a także strażnicy uniemożliwiają dotarcie do bram Castelobruxo osobom niepowołanym sprawiły, że jest to prawdopodobnie jedna z najlepiej zabezpieczonych i ukrytych szkół. W szkole tej w ramach mundurków nosi się jasnozielone, krótkie i nie krępujące ruchów szaty, a uczniowie uczeni są nie tylko magii, ale i szkoły przetrwania. Często wysyłane są wycieczki wgłąb lasu, mające za zadanie przynieść jakieś konkretne zioło, grzyb bądź przedmiot. O przyjęciu uczniów do szkoły decyduje dyrektor,który po spotkaniu z sześcioletnim dzieckiem decyduje, czy jest ono gotowe. Jeżeli dyrektor stwierdzi, że dziecko potrzebuje więcej czasu, umawia się spotkanie na siódme urodziny przyszłego ucznia. Legendy mówią, że jeden uczeń został przyjęty dopiero w wieku lat czternastu, jednak by to zwyczajny wyjątek. Podobnie, jak z rozpoczęciem nauki, jej koniec również wyznaczany jest przez nauczycieli i dyrektorów. Jeżeli dziecko pochłania wiedzę bardzo szybko, może skończyć szkołę już w wieku lat czternastu (o ile zaczęło jako sześciolatek). Zdarzają się też sytuacje, w których uczniowie podchodzą do egzaminu końcowego dopiero mając dziewiętnaście bądź dwadzieścia lat.
Szkoła założona w XVII wieku, która od samego początku budzi kontrowersje przez bycie pod absolutną kontrolą jawnie powiązanego z czarną magią rodu Blair. Mimo to nie przestaje przyciągać nowych uczennic elitarnym poziomem, oraz możliwościami swobodnej nauki zarówno białej, jak i czarnej magii. Szkoła znana jest z wypuszczania na świat wszechstronnie uzdolnionych, ale i nieprzebierających w środkach czarownic o nienagannych manierach. Do szóstego roku dziewczęta poznają podstawy obu dziedzin, od roku siódmego mają możliwość wybrania specjalizacji zależnie od własnych preferencji. Możliwe jest też kontynuowanie nauki obu dziedzin, ale ze względu na ilość przedmiotów decydują się na to tylko uczennice pewne swoich umiejętności. Ukończenie nauki w Instytucie udaje się średnio połowie dziewcząt, jako że pod koniec każdej klasy ze szkoły wydalane są te uczennice, których wyniki w nauce okazały się być poniżej średniej danego rocznika - niezależnie od jej wysokości i ilości uczęszczanych przedmiotów. Na znak zakończenia swojej nauki w szkole, trzynastoklasistki podczas ceremonii zamknięcia roku tworzą czarny, biały lub złoty ognik, który od tego czasu oświetla szkolne ogrody każdej nocy. Kolor zależny jest od specjalizacji ukończonej przez uczennicę. Szkoła mieści się na uboczu miasteczka, całkowicie nie chroniona przed mugolskim okiem - oficjalnie uchodzi za elitarną szkołę dla dziewcząt, do której dostać się mogą jedynie zaproszone przez dyrekcję dzieci. Zza płotu okrytego winoroślą wystaje więc przód budynku, który nie różni się niczym od pozostałych budynków Salem. Jest on jednak jedynie przedsionkiem, którego wnętrza strzegą dwa kamienne gryfy, które nie pozwalają przejść osobom niepożądanym dalej. Za tą częścią rozpościera się ogród, który jest właściwym przejściem w stronę instytutu. Budynek właściwy jest bardzo mała - z zewnątrz. Stoi na jeziorze, a dostać się do niego można po małym, kamiennym moście. Szkoła jest większa w środku, a duża część sal znajduje się pod wodą. Dziewczęta zobowiązane są do noszenia mundurków, które składają się ze śnieżnobiałych koszul i długich, sięgających kostek czarnych spódnic z wysokim stanem.
Jedna z najbardziej rozpoznawalnych szkół w Europie. Cechuje się bardzo ostrą dyscypliną i ukierunkowaniem na siłę. Wszelkiego rodzaju słabości są w niej tępione od samego początku i żeby się w ogóle do Durmstrangu dostać trzeba przejść specjalny test. W szkole panuje bardzo chłodna, rzeczowa atmosfera będąca zdecydowanie odpowiednikiem klimatu, w jakim uczniowie zmuszeni są funkcjonować przez dziesięć miesięcy w roku. Zamek Durmstrangu zbudowany jest na skale w górach, pomiędzy którymi rozpościerają się dwa jeziora. Przy jednym z nich znajduje się szkolny port, wyposażony w kilka statków, którymi uczniowie i nauczyciele mogą podróżować. Jedyną drogą na dostanie się do szkoły jest przebycie zamarzniętego mostu, którego odkrycie możliwe jest tylko jeżeli posiada się jego dokładną lokalizację. Zamek ukryty jest bowiem za pomocą zaklęcia nie pozwalającego umieścić go na jakiejkolwiek mapie. Każdy gość spoza uczniów czy kadry nauczycielskiej po wizycie w Durmstrangu ma usuwaną część pamięci dotyczącej położenia szkoły. Instytut Magii Durmstrang został założony w średniowieczu przez bułgarską czarownicę, Neridę Vulchanową. Stąd też wzięła się nazwa szkoły w cyrylicy Дурмстранг. Uczniowie wychowywani są na wytrwałych i silnych czarodziejów. Szkoła przykłada wiele wagi do magii ofensywnej i defensywnej. Nie brzydzi się zaklęć czarnomagicznych, które dla absolwentów stoją na porządku dziennym. W kominkach Durmstrangu pomimo bardzo niskich temperatur rozpalało się tylko wtedy, kiedy wymagał tego trening magiczny. Szkoła nie cieszy się dobrą reputacją, ale rodziny czystokrwiste chętnie posyłają tam swoje dzieci i są z tego niewyobrażalnie dumne. Uczniowie zobowiązani są do noszenia mundurków, które składają się z grubych, przystosowanych do zimna spodni i marynarek, futrzanych czapek, płaszczy i skórzanych butów. Mundurki są jednakowe zarówno dla dziewcząt, jak i chłopców.
Koldovstoretz (колдовсторец) to dość kontrowersyjna, rosyjska szkoła dla czarodziejów krwi czystej. Chłopcy uczeni są tutaj walki, przetrwania i szacunku do starszych. Wpajany im jest również dystans do krajów zachodnich. Uczniowie Koldovstoretzu wysyłani są na półroczną wyprawę, z której zdarza się, że wracają nawet o kilka miesięcy spóźnieni. (Przypadki śmierci zdarzają się wbrew pozorom rzadko, raz na kilka lat.) Na zajęciach sportowych popularną jest odmiana quidditcha, w której zamiast mioteł korzysta się z całych drzew wraz z korzeniami. Nauczyciele rzadko kiedy ingerują w spory uczniów, wychodząc z założenia, że ich sprawą jest to, jak zostaną one rozwiązane. Często więc dochodzi do pojedynków i starć, a najsilniejsi są w Koldovstoretzie najbardziej szanowani. Głównym założeniem szkoły jest wykształcenie silnych, potrafiących zadbać o siebie czarodziejów, dlatego też wspierania słabszych nie wchodzi w grę. Uczniowie noszą mundurki, składające się z czarnych spodni, a także płaszczy i czapek podobnych do tych, których używa się w Durmstrangu. Obie szkoły mają podobne podejście, choć gdyby się nad tym zastanowić - Koldovstoretz jest placówką dużo bardziej surową, ukierunkowaną na budowaniu siły poprzez cierpienie. Czarna magia jest w tej szkole na porządku dziennym. Zamek mieszczący się w Nowosybirsku ukryty jest zaklęciem tak, by żadne mugolskie oko nie mogło go dostrzec, a także tak, by nie pojawiał się na żadnej z map. Magicznie wytworzone jezioro, na którego środku znajduje się szkoła możliwe jest do przebycia tylko i wyłącznie na małych łódkach, które używane są jedynie podczas rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego.
Australijski uniwersytet założony zaledwie 300 lat temu. Nazwany latającym, bo faktycznie unosi się w powietrzu, ukryty pomiędzy chmurami gdzieś nad Newcastle. Został oderwany od ziemi w celu uniknięcia przedostawania się do wnętrza budynku niebezpiecznych stworzeń, chociaż zdarza się, że do siatki teleportacyjnej przedostają się drobniejsze (jak na warunki australijskie) osobniki. Szkoła naucza zarówno młodych czarodziejów, jak i zrzesza starszych miłośników przyrody chcących poszerzać swoje horyzonty. W Latającym Uniwersytecie prowadzone są nieustanne badania nad fauną i florą Australii. Jest to jedna z najlepszych szkół zajmujących się edukacją wyższą, a jego absolwenci znani są na całym świecie, jako jedni z najlepszych naukowców i magizoologów. Budynek szkolny jest ogromnym kwadratem, którego środek jest po prostu dziedzińcem. Jeden z jego boków jest bursą dla wszystkich uczących się - z piętrowym podziałem na etapy edukacji. W drugim znajdują się sale przeznaczone dla młodych uczniów, w trzecim studentów, a ostatni z boków budynku przeznaczony jest na dodatkowe kursy i szkolenia. W Latającym Uniwersytecie zamiast mundurków nosi się szaty nakładane na codzienne stroje. Kolory lamówek są wyznacznikami etapu edukacji, na którym dany uczeń się znajduje.
Kanadyjska szkoła magii umiejscowiona na Górze Castle. Prowadzi do niej długi, kamienny most, który wydaje się prowadzić donikąd. Cały budynek zaczarowany jest zaklęciem niewidzialności i aby dostać się do środka, należy złamać szyfr specjalnym zaklęciem. Jest to chyba najbardziej przyjazna ze wszystkich szkół i dostosowana do wielu sytuacji i osobowości. Uczniowie mogą dojeżdżać do niej na zajęcia codziennie, korzystać z sieci fiuu, bądź nocować w bursie znajdującej się naprzeciwko budynku przeznaczonego na zajęcia. Słynie z niesamowitej uprzejmości wobec wszystkich i opowiada się za wszelkimi ruchami równości wobec mugoli. Pod koniec każdego roku uczniowie organizują festiwal artystyczny, na który zaproszeni są czarodzieje z całego świata. Prowadzi również charytatywny program pomocy charłakom, którzy mogą bez żadnych opłat pobierać nauki mające na celu wydobycia z nich potencjału magicznego. Dzięki temu nawet niemagiczni potomkowie magicznych rodzin mogą tu zdobyć wykształcenie, dzięki któremu znajdą swoje miejsce w świecie. W szkole obowiązują mundurki, choć należą do tych bardzo wygodnych i postępowych. Co kilka lat organizowany jest bowiem wśród absolwentów konkurs na zaprojektowanie nowego wzoru, który obowiązywać będzie roczniki młodsze.
Brytyjska szkoła magii z internatem umiejscowiona nad Czarnym Jeziorem. Została zaczarowana tak, by jej lokacja nie pokazywała się na żadnej z map, a każdy mugol przechodzący obok widzi jedynie ruiny starego zamku. Została założona na przełomie IX i X wieku, co czyni z niej jedną z najstarszych szkół na świecie. Uznawana jest również za jedną z najlepszych placówek w całej Europie, współpracuje z Ministerstwem Magii a także Międzynarodową Konfederacją Czarodziejów. Mottem szkoły jest Draco Dormiens Nunquam Titillandus, co po łacinie oznacza po prostu nie drażnij śpiącego smoka. Zamek znajduje się w pobliżu czarodziejskiej wioski Hogsmeade, do której uczniowie mogą się wybierać co weekend, pod warunkiem posiadania podpisanej zgody przez rodzica bądź opiekuna. W wyjątkowych sytuacjach dyrektor ma możliwość zakazania uczniom wypraw do wioski. W szkole obowiązuje całkowity zakaz aportacji, która jest możliwa tylko i wyłącznie w kilku miejscach znanych jedynie dyrektorowi placówki. Na terenie Hogwartu nie znajdzie się żadnej technologii napędzanej prądem, a przedmioty pochodzenia mugolskiego tracą swoje właściwości. Jedynym odstępstwem od tej reguły jest radio, które można napędzić magią. Wokół zamku rozpościera się Zakazany Las, do którego wejście jest zakazane dla uczniów. Jedynie gajowy i nauczyciele mogą swobodnie poruszać się pomiędzy granicą błoni a lasem, gdyż znajdują się w nim różne niebezpieczeństwa, z którymi dzieci mogłyby sobie nie poradzić. Szkoła nie toleruje czarnej magii, ucząc młode pokolenie jak się przed nią bronić.
Stojąca na najwyższym szczycie Mount Greylock szkoła zrzeszająca czarodziejów z Ameryki Północnej. Podobnie do większości szkół na świecie, ukryta jest przed mugolami za pomocą zaklęcia. Zamek, w którym odbywają się zajęcia był kiedyś ogromną, granitową skałą, której obecny kształt został nadany przez założycielkę Ilvermorny - Irlandkę Isolt Sayre i jej mugolskiego pochodzenia męża Jamesa Stewarda. Z początku pełnił rolę ich domu, obecnie natomiast znajdują się w nich posągi ich przedstawiające. Wokół zamku rozpościera się mgła wywołana wieloma zaklęciami, jakie są na nią rzucone. Została założona w roku 1620 i na początku posiadała jedynie dwóch nauczycieli i dwóch uczniów. Była to faktycznie rodzina samej Isolt - ona, jej mąż, a także ich dwójka adoptowanych dzieci, Chadwick i Webster Boot. To oni wyrazili chęć powrotu do Irlandii i możliwość uczęszczania do Hogwartu, na co odpowiedzią było założenie Ilvermorny. Każde z nich, na wzór szkockiej szkoły, założyło jeden z czterech domów, do których przydziela się uczniów do teraz. Isolt stała się więc opiekunką Horned Serpend, domu który reprezentować miał umysł, a jego absolwenci znani są jako świetni naukowcy. Jej mąż, James, stworzył Pukwudgie, którego symbolem jest serce, a absolwenci często podążają drogą uzdrowicielską. Webster stał się opiekunem i zarazem pierwszym uczniem Wampusa, który reprezentuje ciało i tworzy wojowników. Tymczasem jego brat, Chadwick utworzył Thunderbirda odzwierciedlającego się w duszy. Jego absolwenci bardzo często zostają podróżnikami, gdyż mają w sobie rządzę przygody i poznania świata.
Japońska szkoła umieszczona na szczycie góry jednej z wulkanicznych wysp. Ma najmniej uczniów ze wszystkich szkół na świecie, co może być przyczyną jej wysokich wymagań rekrutacyjnych. W szkole mogą się uczyć bowiem jedynie dzieci pochodzenia japońskiego z rodzin czystokrwistych i czarodziejskich. Istnieje w niej więc całkowity zakaz przyjmowania mugolaków, skazując ich na życie w niewiedzy bądź samoistne odkrywanie swoich zdolności i samodzielne ich szkolenie. Budynek szkoły jest ogromną budowlą, podobną do mugolskich pałaców tego okręgu kulturowego. By dostać się na jakiekolwiek zajęcia, uczniowie zmuszeni są do wspięcia się na szczyt ogromnych schodów. Za oszukiwanie (np. stosowanie teleportacji lub mioteł) trzeba dodatkowo wnosić ze sobą kubły z wodą, następnie wylewaną oszustowi na głowę. Szkoła nie toleruje kradzieży i kłamstw, za które można było być z niej wyrzuconym. Mahoutokoro zakłada, że rozwój magiczny musi równoważyć się z fizycznym i duchowym. Jest to zdecydowanie najbardziej konserwatywna szkoła ze wszystkich, w której każde przewinienie, nawet najmniejsze może skończyć się wydaleniem ze szkoły. Wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego przeprowadzane są testy, które decydują w której z trzech grup zaawansowania będą znajdować się dani uczniowie. Przynależność do gruby wybitnej oznacza dostanie się do elity szkoły, lecz trafienie w kolejnym semestru do słabszej z grup automatycznie skreśla takiego ucznia z listy poważanych. Konkurencja jest spora, a walka o najlepsze wyniki czyni z Mahoutokoro szkołę, która tworzy najlepiej wyedukowanych czarodziejów na całym świecie. Trzykrotne trafienie do najsłabszej z grup pod rząd grozi wydaleniem ze szkoły. Mahoutokoro zaliczana jest jeszcze do szkół starożytnych, dodatkowo jest jedyną szkołą bez internatu, w której uczniowie po zajęciach wracają do własnych domów. Na pierwszym roku uczniowie dostają tradycyjne szaty, które rosną wraz z nimi i zmieniają kolor w zależności od tego, do której grupy zaawansowania się trafi. W języku japońskim nazwana zapisywana jest 魔法所, co po przetłumaczeniu oznacza po prostu magiczne miejsce.
Główna siedziba afrykańskiej szkoły magii znajduje się na górach księżycowych, choć cała placówka jest serią połączonych ze sobą za pomocą sieci fiuu miejsc. Dawniej Afryka usłana była wieloma malutkimi ośrodkami naukowymi, gdzie szamani nauczali sztuki magicznej - teraz większość z tych miejsc połączyło się w większe placówki, tworząc razem całą Szkołę Magii Uagadou. Zdarza się, że zajęcia, zamiast w konkretnej siedzibie, odbywają się na odległość, podczas transu wywołanego odpowiednim rodzajem kadzidła. Uczniowie sami wybierają zajęcia na które uczęszczają i nie obowiązuje ich ścisły plan lekcji. Raz na rok odbywają się egzaminy z poszczególnych przedmiotów, które umożliwiają zdobycie z nich dyplomu. Rekordzista wykonał 12 podejść do zdobycia licencji na posiadanie magicznego dywanu. Uagadou jest największą, liczącą największą ilość uczniów szkołą na świecie. Posiada wielu doskonałych nauczycieli, choć większość z nich nie ma na swoim koncie zbyt wielu osiągnięć naukowych - w szkole tej stawia się bowiem na praktyczne wykorzystanie magii, nie jej teorię. Dzięki czemu uczniowie już po kilku latach nauki potrafią czarować bez użycia różdżki i niewerbalnie.
