York

Layton również zaczynał odczuwać efekty podróży i zmęczenie brało nad nim górę. Zwłaszcza teraz, kiedy leżeli tak spokojnie i nic im nie przeszkadzało. Nim się zorientował, ona już spała w jego ramionach, a on? On nie miał serca jej budzić, więc jedynie wplótł rękę w jej włosy i bawił się kosmykami przez jakiś czas, aż sam nie odleciał totalnie, zasypiając z nią pośród pachnącej lawendy. Obudzenie się potem nie było najprzyjemniejsze, ale na szczęście nie zdążyli przemrozić się za bardzo i wieczorem, gdy słońce już zachodziło, udali się z powrotem do apartamentu, by tam wyspać się porządnie. Czekało ich jeszcze wiele wrażeń podczas tych całych wakacji, które im zaplanował.

Data po zakończeniu sesji

poranne

Dla @Sophia Lopes i @Nevan Fraser dzień nie zaczął się za przyjemnie. Choć aurorzy dość często ze sobą współpracowali, ten duet był wręcz ponownie na siebie skazany. Zgłoszenie naruszenia dóbr obywatelskich było chaotyczne. Na przedmieściach Yorku pewna szlachcianka zauważyła dziwne zjawiska, mogące być dowodem na użycie czarnej magii. Gdyby nie pozycja rodu Avery, zapewne takie zawiadomienie zostałoby zignorowane, ale tym razem nie można było zamieść wszystkiego pod dywan. Wyznaczony duet dostał zaledwie adres, aby przeprowadzić rutynową kontrolę. Przedmieścia nie należały do szczególnie uczęszczanych przez innych ulic, lecz zarówno Nevan jak i Sophia mogli zauważyć bawiące się dzieci, jedne kopały zwykłą piłkę, drugie zaś grały w Eksplodującego durnia.

Sophia Lopes nie była zadowolona, że z pomiędzy tylu aurorów i tylu brygadzistów została przydzielona akurat do tego, z którym nie dogadywała się za dobrze. Nie kręciła jednak nosem, bo wiedziała, że lepiej było w ogóle wyjść w teren niż bezsensownie przesiadywać w biurze i wypełniać stosy dokumentów.
- Spójrz Fraser co za zbieg okoliczności. Najpierw Nowy York. Teraz York... - uśmiechnęła się pod nosem. Trzeba było mieć nadzieję, że ta wyprawa skończy się dla Nevana zdecydowanie lepiej niż ich pierwsza podróż za ocean.
Rozejrzała się zaciekawiona, uśmiechając się lekko na widok dzieci. Niemniej jednak, skoro ktoś zauważył tu oznaki czarnej magii, dzieciaki mogły nie być zbytnio bezpieczne.

Nevan też nie skakał z radości, kiedy dostał przydział i okazało się, że BUMowcem, którego będzie niańczyć jest Sophia Templer vel Lopes. Zwykło się nie marudzić na zadania i rozkazy, jednak w duchu Nevan przeklinał ten dzień jak szalony, pewnie w piekle przez to kotły wrzały. Nim trafili do Yorku, dokładnie sprawdził, co to za zjawiska widziano, o ile w raportach o nich napisano.
- Ktoś ma poczucie humoru... - Mruknął odpalając papierosa. Ironia losu, co nie? Gówno prawda, zapewne było to celowe ze strony dowództwa, ktoś miał niezły ubaw.
Rozejrzał się po okolicy uznając, że skoro przebywają w dzielnicy magicznej, bo na to wskazywały dzieci to mają o tyle szczęście, że uzyskają w miarę sensowne informacje od okolicznych mieszkańców. Wpierw szukał naocznych śladów czegoś, co mogło zaburzyć zastany obrazek. Jeśli użyto czarnej magii, to w jakim celu?
Rozglądanie się

1d20 rzucono z sumą oczek równą: 3 (3)

Profesjonalizm pracownicy Ministerstwa winni zachować nawet, jeśli w grę wchodził kolejkny York. To nie było częste, gdy BUM łączył się z Aurorami i jeszcze w takiej sprawie. W końcu chodziło o ró Avery, musieli sprawić chociaż pozory, że zrobili wszystko, co w ich mocy, aby sprawdzić okolice i poznać prawdę. Nevan niestety nic nie zauważył nadzwyczajnego. Dzieci wciąż się bawiły. Jeden z chłopców tak mocno kopnął piłkę, że uderzył dziewczynkę, która grała w Eksplodującego Durnia. Starszy chłopiec, chociaż Sofia z większym doświadczeniem mogłaby zgadnąć, że jest tuż przed pójściem do szkoły, wstał i zaczął się drzeć:
- Szlamo pierdolona! Znowu to robisz, znowu? Jesteś niegodny czegokolwiek! Gdybym miał już różdżkę! Wiłbyś się i skomlał! - Chłopak zabrał od płaczącej młodszej dziewczynki piłkę, którą trzymał cały czas w dłoniach.
- Przecież to było niechcący! Nigdy nie chciałbym zrobić krzywdy!

Chcąc nie chcąc dostali wspólną misję i musieli się z pracy wywiązać. Sophia wiedziała, że wszelką niezgodę trzeba było na misjach odstawić w kąt, bo każda taka wyprawa mogła skończyć się w nieprzewidywalny sposób. A najważniejsze było życie partnera z którym się współpracowało. Bez względu na to, czy się lubili, czy ciskali w siebie wkurzonym spojrzeniem na korytarzach Ministertwa.
- Rozchmurz się Fraser. Ładny dzień mamy. - zaśmiała się krótko. - Na pocieszenie dodam, że nie jestem w ciąży. Tak, żeby lepiej ci się dzisiaj ze mną pracowało. - mruknęła rozbawiona.
Odruchowo spojrzała na mały dramat, który rozgrywał się wśród bawiącej się dzieciarni.
- Tylko nie każ mi do nich iść. - może i była matką, ale dzieci nie były jej mocną stroną. Poza tym nie byli tu aby rozstrzygać takie konflikty.
Zatrzymała się na krótką chwilę biorąc głęboki wdech, aby uspokoić swoje myśli i skupić się na tym, co było najważniejsze. Mieli znaleźć działanie czarnej magii, więc skupiła się na tym, żeby cokolwiek zobaczyć.

1d20 rzucono z sumą oczek równą: 9 (9)

Nevan mocno się musiał powstrzymywać, żeby nie rzucić w twarz Shacleboltowi aktami, kiedy dowiedział się, że ma zabrać na misję Lopes. Poprzedni York skończył się prawie tragicznie, kiedy na wierzch wyszła niekompetencja Sophi i zamiast chronić jedną ciężarną, musiał robić to podwójnie. Wciągnął spory kłąb dymu w płuca, tak na uspokojenie.
– Wspaniale, od razu mi nerw zszedł. - Odparł ironicznie i odwzajemnił uśmiech Soph krótką parodią uśmiechu trzymając papierosa w kąciku ust.
– Po co? - Na tę chwilę Fraser nie miał potrzeby interweniować w konflikty dzieciarni. Nie ich sprawa, oni mieli swoje zadanie. – Obserwujemy ich tylko. - Dodał po chwili spoglądając na dzieciaka, który groził drugiemu.
On również postanowił poszukać wokół magicznych aur. Może to dzieciaki w emocjach wybudzają w sobie pierwsze manifestacje? Albo jest tu ktoś inny, kto okazał się być na tyle nieostrożny, że został zauważony? Dopiero jak upewnią się, że nie ma tutaj nic z przypadku, będą musieli podjąć kolejne kroki.

Na wyczucie magii

1d20 rzucono z sumą oczek równą: 17 (17)

Dwie grupy dzieci zbierały się wokół siebie, robiąc jeszcze większe zamieszanie. Zaczynało to powoli przypominać dwa obozy, czego jeden był wrogi, drugi zaś starał się bronić.
- Nikomu się nie stała krzywda, prawda? Po co te nerwy i brzydki język? - skomentował chłopczyk, czerwony ze złości.
- Plugawa krew śmie się odzywać, powinniście dawno się stąd wyprowadzić! Jak tylko zdobędę różdżkę to pożałujesz! - syknął, lecz dwójka wysłanników Ministerstwa mogła słyszeć zaledwie początek zdania. Grupa dzieci, które grały w eksplodującego durnia, zaczęła głośniej krzyczeć "o tak, on ma rację!". Sprawa wyglądała o tyle zagadkowo, że obydwie strony musiały znać magię i nie byli mugolami, do których zobowiązani byliby wezwać amnezjatorów.
- W szkole nie pozwolą ci zrobić nikomu krzywdy, Avery, oddaj nam piłkę
Rozpoznanie środowiska poprzez wyczucie magii było zapewne kluczowe, lecz Sofia poczuła, aby udać się na róg ulicy, Nevan zaś, że magia była wszechobecna przy domostwach.

Nevan wcale nie musiał mieć jej na uwadze. Miał pilnować przede wszystkim powodzenia misji, a nie przejmować się jej stanem. Nikt nie miałby do niego pretensji, gdyby cokolwiek jej się stało, a już na pewno nie Sophia. Pojechała do Yorku na własne życzenie i nie oczekiwała żadnych, specjalnych względów w tej kwestii.
- No widzisz... Może dzisiaj to nie ty będziesz się wykrwawiał. - oby nikt z ich dwójki nie ucierpiał zanadto!
- Będą robić zbędne zamieszanie. - skrzywiła się słysząc dość ostrą wymianę słów dzieciarni. Przyszli tu z Nevanem w zupełnie innej sprawie, niż doprowadzanie do porządku poirytowane dzieci. Jak dobrze, że Marysia była na razie bezkonfliktowym dzieckiem!
- Róg ulicy? - mruknęła w kierunku Nevana i nie czekając na niego ruszyła w tamtą stronę.

Podsrawą na wpsólnych misijach było wzajemne osłanianie się. Nevan wyznawał tę zasadę i nie raz dzięki temu misja kończyła się powodzeniem a partnerzy wychodzili z niej bez większych obrażeń. Dlatego też ostatni wybryk jeszcze wtedy Templer mocno wrył się Fraserowi w pamięć i wolał się upewnić.
Posłał Sophii pełne irytacji spojrzenie. Niech baba nie kracze, bo jeszcze oboje skończą w Mungu na oddziale intensywnej terapii.
Dzieciaki skutecznie odwracały uwagę aurora i brygadzistki. Nevan przysłuchiwał się wymianie zdań i gdy usłyszał nazwisko jednego z dzieciaków jego czujność nabrała na mocy. W końcu zgłoszenie złożyła kobieta o nazwisku Avery, czy to ma coś wspólnego z tym dzieciakiem? Chłopak na dodatek najbardziej się bulwersował i rzucał groźbami. Jednak nim zdążył skomentować to spostrzeżenie, Sophia wskazała na róg ulicy i tam się skierowała. Nevan splunął na chodnik petem i ruszył za kobietą rozglądajać się czujnie. Byli na magicznym terenie, użycie różdżki w razie potrzeby nie będzie stanowiło problemu, a z czarną magią nigdy nie wiadomo.
- Ten mały nazywa się Avery, a co jeśli jego manifestacje to czarna magia? - Wyrównał krok z Sophią i wskazał na wygadanego bachora. - Ma w sobie tyle jadu i nienawiści...

Czujność zachowana podczas rutynowych czynności była kluczem do sukcesu. Po to pracowali w duecie, bo nie można było zignorować zgłoszenia lady Avery. Magiczna część Yorku tętniła magią, więc nic dziwnego, że jej wyczucie wskazywało róg ulicy. Dzieci dalej się kłóciły. Gdy Lopes i Fraser skierowali swoje kroki do kolejnych domów, usłyszeli trzask. Zanim jednak mogliby się odwrócić, z domu na przeciwko wyszła starsza czarownica, ubrana w fikuśne kolory i kapelusz.
- Śmierdzi od was ministerstwem na mile! Czego tu szukacie? - krzyknęła, starając się przebić przez krzyki dzieci. Wyczucie magii Sofii wskazywało każdy z możliwych domów na ulicy.