Gabinet prof. H. Cromwella

Nigdy nie miała problemu z tym, że inni wiedzieli na jakiś temat mniej niż ona. Szczególnie teraz, kiedy była stażystką nauczyciela. Ale nie dało się ukryć, że wiedza, której można było się nauczyć z podręcznika nie była szczególnie zaawansowana. Zawsze rozumiała, że korepetycje były potrzebne przy zadanaich praktycznych, ale nie ptorafiła zrozumieć, jak trudne było zrozumienie tego, co jest napisane w podręczniku. No ale, zawsze byłą trochę inna od reszty, nie dało się tego ukryć.

— Oczywiście, że tak. Dlaczego ludzie mieliby mieć prawo decydować o tym, kto jest istotą rozumną a kto nie? To, że my czegoś nie rozumiemy nie znaczy, że nie ma w tym inteligencji. — Powiedziała spokojnie. Podobnie było z ideologią czystości krwi, czyż nie? Ludzie mieli tendencję do czucia się lepszymi niż są w rzeczywistości. — Myślę, że zasłużyłeś na mocny Zadowalający. Popełniłeś kilka drobnych błędów, przez co nie mogę ci dać Powyżej oczekiwań.

Kaylin nie czuła potrzeby tłumaczenia mu błędów, które przecież wytknęła mu delikatnie w swoich wypowiedziach. No i sam w pewnym momencie zauważył, że się zakręcił. Mimo wszystko sama uważała, że w jego przypadku Zadowalający nie był taki zły – zawsze mógl skończyć z Trollem za brak pracy domowej. Którą swoją drogą mogłaby mu wypominać jeszcze bardzo długo.

— Wydaje mi się, że nikt nie pomyślał o tym, że centaury mogą wykazać się większym zrozumieniem i otwartością umysłu niż czarodzieje. Przyjęli z góry, że robią wszystkim innym wielką łaskę, nadając im status istot. Jak widać, ludzie nie potrafią uczyć się na błędach ludziej przeszłości. — Powiedziała tylko, a potem przeniosła spojrzenie na Antiocha. — A ty? W jakiej sprawie przyszedłeś?

Kaylin Fawley była ostatnią osobą, która odmówiłaby komukolwiek poprawienia oceny, szczególnie takiej, którą uznawano za dobrą. Bo dobre oceny znaczyły, że ktoś się naprawdę starał – czy było więc coś złego w pragnieniu bycia jeszcze lepszym? Stażystka pamiętała siebie z czasów Hogwartu i nie dało się ukryć, że też taka była. Ambicją dorównywała Ślizgonom, jednocześnie kierując się zupełnie innym podejściem do życia, otwartością i spojrzeniem na świat w sposób zupełnie odbiegający od norm. I to wszystko pomimo wychowania, które wycisnęło w niej trzymanie się schematów i wartości rodzinnych, które... Cóż, ciągle gdzieś w niej siedziały, nawet pomimo tych wszystkich skandalicznych rzeczy, jakich się dopuściła po szkole.

— Pisałeś pracę o Trytonach, prawda? Dostałeś z niej Powyżej oczekiwań. Nie jesteś z tego zadowolony? — Spytała, przyglądając się chłopcu uważnie. Nie każdemu chciałoby się przyjść i poprawić coś, co było już w porządku. Miała wrażenie, że włąściwie większość ludzi zwyczajnie by to zignorowała. W tym samym czasie do sali weszłą panna Crawley, na widok której Kaylin kiwnęła jedynie głową, pozwalając jej wejść do środka.

Remus niekoniecznie rozumiał ambicje innych co do ocen. Nie uważał, aby to było jakkolwiek ważne. Pozytywna ocena na zawsze pozostanie tą pozytywną, walką o W z PO była dla niego totalnie bez sensowna. Wolałby podyskutować, pogadać, dowiedzieć się jakieś ciekawostki, ale cóż, przecież nie pożegna się teraz i stwierdzi, że czas to zakończyć. Siedział więc cierpliwie, słuchając dialogu Antiocha i Kaylin, kiedy do gabinetu weszła Judith. Uśmiechnął się do niej i mimowolnie zrobił więcej miejsca, aby mogła się do nich dołączyć. Trójka nadgorliwych albo tych, co walczą o przeżycie. Ciekawe było to określenie, patrząc na to, że rozmawiali o niebezpiecznych zwierzętach, nigdy ich nie widząc. To byłoby dopiero śmieszne, gdyby szkoła zakupiła prawdziwego smoka!

Dla Kaylin ambicja była bardzo ważną cechą każdego osiągająćego sukcesy czarodzieja. Problem rodził się wtedy, kiedy tak jak ona, nie było się w stanie na niczym skupić i nie było się zadowolonym z wyników swojej pracy nawet, jeżeli robiło się ją najlepiej, jak się potrafiło. Bo jeżeli nie było to wybitne... To jak można było powiedzieć, że było zrobione najlepiej jak się dało? Kiwnęła jedynie głową na znak, że rozumie, po czym spojrzała w swoje notatki, przyglądając się ocenom Antiocha.

— Dostałeś najwyższą z możliwych ocen biorąc pod uwagę to, z czego korzystałeś. Wybitny jest oceną rozdawaną za ponadprzeciętne zdolnośći i, można powiedzieć, wyjście poza program. Poprawienie tego na wyższą ocenę w tej chwili może nie być możliwe, ale... — Powiedziała, nurkując pod biurkiem po drugiej stronie i grzebiąc w książkach, jakie znajdowały się w szafce, a potem podniosła się wręczając Antiochowi bliżej nieokreśloną księgę bez żadnego tytułu, na pierwszy rzut oka widać było, że bardzo starą —... jeżeli naprawdę chcesz coś z tym zrobić, możesz przygotować dla mnie projekt o trytonach, bazując na tej książce. To dużo dokładniejsza księga, omawiająca tylko i wyłącznie trytony, więc znajdziesz w niej więcej informacji niż w podręczniku. Nie mogę ci jednak dać za dużo czasu, bo profesor Bulstrode chce mieć oceny wystawione jak najszybciej się da tak, żeby skupić się na przygotowaniach do egzaminów. Jeżeli wyrobisz się z tym projektem do końca kwietnia podeślij mi go do oceny.