Holyhead

Nagłe poderwanie się Percivala spowodowało niemałe zamieszanie. Rodzice porwanego dziecka nagle ożyli i nie do końca rozumiejąc co się właśnie stało poderwali się z miejsc. Bingas i Cordell wpierw zwątpili, spojrzeli po sobie i wybiegli za Averym z mieszkania. Niech to szlag trafi tych aurorów, zawsze coś odwalą i człowiek musi lecieć na złamanie karku.
Poza tym nie bardzo wiedzieli jak wygląda żuk, więc rozglądali się trochę zbaranieli. Ostatecznie w końcu postanawiając podążać za aurorem.
Percival za to nie miał większego problemu, by swojego żuka dostrzec po wybiegnięciu z kamienicy. Ruszył za owadem dościgając go na wysokości kolejnej ulicy. Owad sunął jakiś metr nad ziemią bzycząc przeraźliwie. Dzięki temu czarodziej miał możliwość lokalizacji swojego przewodnika.
W pewnym momencie owad opadł na ziemię i zaczął krążyć po ulicy, aż w końcu dotarł do pokrywy studzienki. Przeszedł przez otwór i zniknął pod ziemią kontynuując swój pościg.

Na całe szczęście Percivala udało mu się szybko wybiec i zauważyć drogę, którą pokonywał żuk - nikt bowiem z obecnych tam nie do końca zrozumiał co się właśnie wydarzyło, a jego współpracownicy po prostu za nim pobiegli, choć nie wyglądali na zachwyconych takim obrotem spraw. No ale trudno, sam Avery nie spodziewał się, że żuczek tak szybko zareaguje.
- Wybaczcie, ale to ustrojstwo lubi żyć własnym życiem. Będzie nas prowadzić do miejsca, w którym obecnie przebywa dziewczynka, dlatego musimy go dogonić. - wyjaśnił funkcjonariuszom podczas pościgu i wskazał im żuka.
Magiczny przedmiot w końcu wylądował i postanowił przejść przez otwór studzienki kanalizacyjnej.
- No, to czeka nas faktyczna brudna robota. - rzekł, kiedy zauważył co się szykuje i od razu przeszedł do działania rzucając wingardium leviosa na pokrywę studzienki, aby ją unieść i od razu położyć obok udrażniając wejście, po czym chciał wejść do środka mając nadzieję, że będzie tam jakaś drabinka lub chociaż na tyle nisko, żeby można było wskoczyć nie uszkadzając sobie przy tym niczego. Zaraz po tym używa lumos maxima, aby oświetlić pomieszczenie dookoła i wykryć żuka - orientował się też przy pomocy słuchu, a następnie używa lumos, aby korzystając z latarki ruszyć na poszukiwania dziewczynki.



1. Wingardium
2. Lumos maxima
3. Lumos

3d20 rzucono z sumą oczek równą: 25 (7, 9, 9)

Towarzyszący Percivalowi brygadziści szybko dogonili aurora. Widać, że oboje mieli dobrą kondycję a Bingas radziła sobie świetnie w lekko podwyższanych butach. Tylko pogratulować walijskim służbom takich funkcjonariuszy.
Gorzej jednak było z czarowaniem Percivala, który w pierwszej chwili chciał unieść pokrywę studzienki i tutaj nastąpił pierwszy problem. Ta ani drgnęła. Na szczęście nie był sam, i kiedy dogonili go brygadziści pomimo braku werbalizacji zaklęcia domyślili się, że chodzi o podniesienie wieka.
- Wingardium leviosa. - Wypowiedział zaklęcie, a po chwili przejście zostało otwarte i mogli dalej kontynuować pościg za owadem.
Próby rozświetlenia kanału również Percivalowi nie wyszły i znów musiał liczyć na swoich towarzyszy.
Żuk odleciał już kawałek od nich, ale nie na tyle, by przestali go słyszeć. Owad leciał w górę kanału, kierując się wciąż w tym samym kierunku co poprzednio, w stronę zamku.

Towarzysze Percivala na szczęście nie zostawali daleko w tyle - ba, nawet go dogonili. I dobrze, gorzej by było, gdyby zgubił ich gdzieś za zakrętem. Zwłaszcza, kiedy stali się naprawdę pomocni - czary Percivala niezbyt dobrze mu wyszły... I to dość mało powiedziane, bo najzwyklejsze zaklęcie mu nie wyszło i pokrywa studzienki jak leżała, tak leżała, ale za to funkcjonariusze zadziałali błyskawicznie i dość szybko weszli do środka. Kolejny z czarów - znów niewypał! Mężczyzna przeklął w duchu, kolejny raz ośmieszając się przy współpracownikach. No, ale cóż... Każdemu się przecież zdarza. Jeden z nich oświetlił im drogę i mogli kontynuować pościg, choć żuk zdążył im już nieco uciec - był jednak dość głośny, toteż mogli podążać za hałasem. Magiczny przedmiot snuł dalej w górę kanału, mniej więcej w stronę zamku - i tam też zamierzał się kierować Avery, dalej starając się dogonić żuczka.

Owad sunął konsekwentnie przed siebie, widocznie nikt nie pokusił się o ukrycie dziecka na tyle skutecznie, by nie wykryły go magiczne przedmioty. W pewnym momencie dźwięk zelżał, jakby żuk zwolnił i w końcu zanikł całkowicie. Kiedy Avery z brygadzistami dobiegli do miejsca, gdzie owad się znajdował odkryli, że zatrzymał się i maszerował po jakimś obiekcie.
Z daleka wyglądało to jak niedbale rzucony worek i gdyby nie żuk, zapewne zostałby zignorowany przez ścigających. Owad przespacerował się robiąc kilka kółek po niezidentyfikowanym obiekcie i w końcu znieruchomiał. Widocznie wypełnił swoje zadanie i się dezaktywował.

Percival wraz z brygadą biegł za żukiem, który nie zamierzał dać im chwili wytchnienia i gnał przed siebie, aż do czasu, kiedy postanowił zwolnić, a pogoń mogła wziąć głębszy wdech. W końcu magiczny przedmiot postanowił wylądować, jednak to, na czym to zrobił dość zaniepokoiło Averego. Worek leżący od tak w kanałach, niby nic podejrzanego, ale nie w sytuacji, kiedy ląduje na nim żuk, który miał wyszukać żywą dziewczynkę. Mężczyzna wolał jednak zachować środki ostrożności, w końcu nie wiadomo, czy to nie jakaś pułapka - kto wie kim był ów porywacz. Wskazał funkcjonariuszom, aby na chwilę się zatrzymali i rzucił nieme Ostendite incantatem, Homenum revelio oraz Verdimilious - oczywiście tak, żeby w razie czego nie poparzyć dziewczynki, jeśli faktycznie by się tam znajdowała. Jeśli rzucone poprawnie czary nie wykryją nic czarnomagicznego to podejdzie do worka i postara się ostrożnie sprawdzić co jest w środku.


BONUSY DO KOŚCI: Identyfikacje +1
1. Ostendite incantatem,
2. Homenum revelio,
3. Verdimilious

3d20 rzucono z sumą oczek równą: 29 (7, 16, 6)

Percival zwolnił, kiedy dostrzegł na czym wylądował żuk. Podobnie jego towarzysze, którzy wstrzymali oddech. Zapewne spodziewali się najgorszego. Avery zachował zimną krew i postanowił zbadać odnaleziony obiekt, nim do niego zajrzy.
Pierwsze zaklęcie nie powiodło się, różdżka pozostała niema na próby Percivala. Natomiast drugie zaklęcie zadziałało prawidłowo, wokół siebie zidentyfikował dwoje osób, którymi byli przydzieleni brygadziści. Zaś sam worek pozostawał dla zaklęcia nieokreślony. Trzecie z rzuconych zaklęć wystrzeliło z różdżki aurora i wyleciało prosto w obiekt zainteresowania całej trójki. Niestety próby uchronienia materiału przed płomieniem nie udały się. Tobołek zapalił się tuż obok żuka.