Biuro główne departamentu

Data sesji zostanie ustalona po jej skończeniu

południe

Praca w Departamencie Tajemnic była jedną z najbardziej odpowiedzialnych prac w całym Ministerstwie Magii. Ciężko było się tam dostać i jeszcze ciężej utrzymać, jeżeli chciało się opierdalać cały czas. James bardzo dobrze o tym wiedział, pozycję zastępcy kierownika otrzymał po latach ciężkiej pracy i był z tego dumny. Dzięki temu nie musiał robić wielu kłopotliwych zadań, jak chociażby odbieranie każdej przepowiedni, jaka zostanie wypowiedziana. Musiał za to pilnować wszystkiego, by było na swoim miejscu. Ochrona departamentu była jeszcze ważniejsza, niż samo zbieranie tych wszystkich cudów, które przechowywane były w różnych jego częściach.

Po pierwszych godzinach papierkowej roboty, nadeszła pora na typowy obchód wokół działu przepowiedni. Trzeba było sprawdzić, czy wszystkie były na swoim miejscu i czy na pewno przechowywano je w odpowiedni sposób. Tuż przy końcu obchodu uwagę Lestrange'a przykuło puste miejsce z numerkiem – zupełnie tak, jakby brakowało tam jakiejś przepowiedni!

Zegarek na razie pozostawał spokojny, dając Lestrange'owi odrobinę spokoju i upewnienia, że nie była to sytuacja tragiczna. Brakowało jakiejś przepowiedni, ale przecież mogło być wiele powodów takiego stanu rzeczy, prawda? Ktoś mógł ją przestawić, sprawdzać, polerować, cokolwiek... Tak? Bardzo długi numerek w miejscu, w którym brakowało przedmiotu wskazywał na to, że był on zdobyty całkiem niedawno. Proroctwa nie zdarzają się szczególnie często, więc James mógł być pewien, że dotarcie do tego, czego brakuje nie będzie trudne. Dużo trudniej będzie sprawdzić, co się właściwie z tym stało. W tej chwili jednak jedyne, co wiedział to to, że miejsce było puste i numerek przepowiedni, jakiej brakowało. W najbliższej okolicy nie było nikogo, kto mógłby zwrócić na siebie uwagę zastępcy kierownika.

Zaginięcie przepowiedni mogło mieć kilka przyczyn i pierwszą, jaka przyszła Jamesowi do głowy była ta najbardziej oczywista. Ktoś mógł ją przestawić w złe miejsce! Po dwukrotnym sprawdzeniu najbliższej okolicy okazało się jednak, że nie było jej nigdzie, gdzie zajrzał. Zdecydowanym krokiem szedł więc w stronę spisu, w którym znajdowały się wszystkie zarejestrowane przepowiednie. Na swojej drodze nie spotkał nikogo, co samo w sobie z początku nie przykuło jego uwagi. Kiedy jednak dotarł do drzwi pomieszczenia z rejestrami, wciąż będąc w pomieszczeniu sam, mógł domyślić się, że coś było nie tak. Szczególnie, że w tym samym momencie poczuł wibrację zegarka w jednej ze swoich kieszeni. Nie była ona jakoś szczególnie mocna, ale była.

Lestrange liczył na spokojny dzień i, o ironio, właśnie go dostał – ani żywej duszy na drodze, puste pomieszczenia i tylko jedna zgubiona przepowiednia. Mogło być gorzej, na pewno lepsze to niż dostać jakąś avadą w twarz albo plecy, tak? Niemniej, zegarek wibrował delikatnie, odrobinę mocniej kiedy wszedł do środka pomieszczenia z rejestrami. Po pobieżnym przejrzeniu pomieszczenia nie dostrzegł jednak niczego niepokojącego. Droga do księgi ze spisem przepowiedni była krótka i dość szybko udało mu się do niej dojść. Zanim jednak ją otworzył poczuł dziwne uczucie, jakby coś go obserwowało. A może tylko mu się wydawało? Tak czasami było w pomieszczeniach, w których panowała grobowa cisza i nie było żywej duszy.

Pomieszczenie było nieprzyjemnie ciche i puste, a wrażenie, że coś go obserwowało nie dawało Lestrange'owi spokoju. Niemniej, rozejrzenie się dookoła nie  przyniosło żadnego efektu. Nie dostrzegł niczego, co mogłoby wydać mu się podejrzane. Niestety, uczucie bycia obserwowanym wcale nie zniknęło i nawet po otwarciu spisu i skupieniu na nim uwagi było bardzo wyraźne. Udało mu się dotrzeć do zaginionej przepowiedni, choć zdążył jedynie doczytać, że została zebrana w 1935 roku. Jego uwagę przykuł dziwny, przytłumiony dźwięk spomiędzy regałów po jego lewej stronie. Jakby stłumiony jęk, a może coś innego? Nie był w stanie tego określić.