Nie mam pojęcia, jakim cudem nadal żyjesz, ale na swój sposób są to wieści przyjemne. Skoro już dotarły do Ciebie pogłoski o moim pobycie w Hogwarcie, musiałeś też usłyszeć o wielu innych rzeczach, o których z chęcią bym z Tobą porozmawiał osobiście. Ciekaw jestem, jak wytłumaczysz mi to, że dostałem zaproszenie na Twój pogrzeb – podobnie jak wszyscy nasi wspólni znajomi – a teraz, jak gdyby nigdy nic, odzywasz się zadowolony z życia.

Wyrwanie się w obecnych okolicznościach może być kłopotliwe, niemniej dobrze wiesz, że dla Ciebie znajdę czas zawsze. Musisz jedynie cierpliwie poczekać, aż posprzątam ten burdel na tyle, by móc odetchnąć i pójść się najebać bez myśli o tym, że zaraz dowie się o tym sam Minister Magii.

Nie zachowuj się tak, jakbyś pierwszy raz zderzył się z moja oschłością.

Raczyłem Ci odpisać w momencie, w którym przekopałem stertę poczty, która zalega na moim biurku od kwietnia i wreszcie udało mi się dotrzeć to wiadomości od Ciebie. Ptaszki najwidoczniej nie wyćwierkały Ci wszystkiego, więc oświecę Cię moją dobrodusznością sam – w tej chwili zajmuję się tą pierdoloną szkołą sam. S A M. Wszystko, co trafiało w ręce Vaksilija trafia do mnie, a Ty dobrze wiesz, jak nienawidzę roboty papierkowej.

Wpadnij w najbliższym czasie bo nie wiem, jak będzie wyglądało moje życie w przeciągu najbliższych miesięcy. Proponuję początek lipca, nie będę miał wtedy bachorów na głowie. A przynajmniej mam taką nadzieję.