Magiczna księga

– Zaklęcia w trakcie nauki –

• XXX [0/3]
  

– Zaklęcia nauczone –

• XXX [0/3]
  

Dziennik zdarzeń

Miszmasz informacyjny

– Spis zaklęć –

Czarna magia:

• Acidsaliva (łatwe) Ofiara ma wrażenie, jakby została zmuszona do przełknięcia kwasu - jej usta i przełyk zaczynają gwałtownie piec i palić. Jeśli zaklęcie nie zostanie szybko spłukane dużą ilością wody wewnątrz ust celu otworzą się bolesne rany jak po poparzeniu.
  
• Capillingins (łatwe) Podpala włosy na głowie przeciwnika. Ogień węgli włosy i boleśnie parzy skórę, jeśli nie zostanie natychmiast ugaszony.
  
• Mucus ad nauseam (łatwe) Powoduje bardzo silny katar i przeziębienie u ofiary. Nieleczony może doprowadzić do znacznego osłabienia ciała. Objawia się w trzech stadiach: najpierw ofiara kicha, po kilku minutach przychodzi katar, a po upływie około godziny pojawia się gorączka. Choroba nie rozprzestrzenia się sama z siebie.
  
• Slugus eructo (łatwe) Ofiara tego zaklęcia doznaje ostrych problemów żołądkowych. Jedyną różnicą jest to, że z gardła zamiast wymiocin wydostają się ślimaki. Nie istnieje żadne skuteczne zaklęcie, które mogłoby na objawy pomóc - trzeba po prostu odczekać około dwóch godzin aż same ustąpią.
  
• Brackium emendo (trudne) Zaklęcie z pogranicza uzdrowicielstwa, powoduje całkowity zanik kości w kończynie, w którą zostało wycelowane. Sam proces usuwania kości nie jest bolesny, ale może doprowadzić do dramatycznych wyników, jeśli czar zostanie rzucony na kości odpowiadającą za chronienie ważnych organów albo utrzymujące człowieka w pionie.
  
• Obliviate (trudne) Rzucenie na kogoś Obliviate umożliwia modyfikację pamięci. Poprawnie rzucone jest w stanie zmodyfikować lub całkowicie wymazać wybrane przez nas wydarzenie, jednakże okres jego trwania nie może być dłuższy niż tydzień. Modyfikacje takie mogą zostać wykryte i usunięte przez wprawionych legilimentów. Rzucone silnie umożliwia modyfikację w sposób trwały i nieodwracalny, a perfekcyjnie - kasację wszystkich wspomnień ofiary.
  
• Sectumsempra (trudne) Zaklęcie to powoduje utworzenie się głębokich rozcięć na ciele ofiary. Jeżeli nie udzieli się jej szybko odpowiedniej pomocy dojdzie do wykrwawienia i śmierci. Rozcięcia pojawią się dokładnie w miejscu, w które celujemy, jednakże ze względu na to, że jest najczęściej używane w pojedynkach, kiedy to obie strony stoją i celują różdżkami z wyprostowanej ręki zwykle będzie to klatka piersiowa.
  
• Szatańska pożoga (specjalne) Rozpala ogromny, trudny do powstrzymania ogień. Płomienie pożogi formują się w różne bestie, które podążają dziko w różnych kierunkach i trawią wszystko na swojej drodze. Są one w stanie zniszczyć praktycznie wszystko, włączając w to tak potężne przedmioty jak horkruksy. Należy mieć na uwadze, że Pożoga ruszy również w kierunku osoby ją rzucającej, a więc zdecydowanie się na taki atak musi być przemyślane - tych płomieni nie da się kontrolować, a więc ciężko określić zasięg ich działania. Wymagania: odpowiednie zaawansowanie w dziedzinie Czarnej magii - przynajmniej 7 znanych zaklęć z tego rodzaju, w tym minimum 2 trudne. Inkantacja zaklęcia to: Concremari.
  

Identyfikacje:

• Secretum praestes
  
• Sensorem (trudne) Wytwarza niewidzialną, niewyczuwalną barierę o dużych rozmiarach, która daje znać rzucającemu poprzez migotanie różdżki, gdy ktoś ją przekroczy. Działa także na osoby ukryte pod pelerynami niewidkami oraz te będące pod wpływem różnych czarów i mikstur.
  

Iluzje:

• Delens vestigium (łatwe) Ukrywa ślady ludzi i zwierząt na ziemi, śniegu i innych typach podłoża. Jest szansa na zdjęcie iluzji i odkrycie śladów, nie jest to jednak proste zadanie.
  
• Obscuro (łatwe) Sprawia, że na oczach przeciwnika pojawia się znikąd czarna opaska, przez którą nic nie widać i nie można jej zdjąć, chociaż palce zdają się przechodzić przez nią na wylot bez większego trudu. Efekt zaklęcia mija sam po pewnym czasie, można też zdjąć go odpowiednim zaklęciem.
  
• Radices (łatwe) Wywołuje u przeciwnika omamy, w wyniku których wydaje mu się, że jego stopy zaczynają zmieniać się w korzenie drzewa i wrastać w podłoże. Jeśli zaklęcie jest wystarczająco silnie rzucone faktycznie powoduje, że cel nie jest w stanie unieść ani poruszyć nóg przez krótki czas.
  
• Umbra equum (łatwe) Tworzy fizyczną iluzję cienistego wierzchowca, który może służyć czarodziejowi jako tymczasowy środek transportu. Możliwy do wyczarowania jedynie nocą, światło sprawia, że znika. Zaatakowany rozpływa się w powietrzu.
  
• Upiorogacek (trudne) Zaklęcie wywołujące paniczny lęk u przeciwnika. Użyte wielokrotnie raz za razem może doprowadzić do ataku serca i śmierci. Inkantacja to: Timentes.
  
• Zaklęcie kameleona (trudne) Zaklęcie całkowicie niewerbalne. Kamufluje i upodabnia do otoczenia przedmiot lub żywą istotę, na którą zostało rzucone. Przedmiot powoli zanika, zaś w przypadku osoby odczuwa ona wynik czaru tak, jakby ktoś rozbił na jej głowie jajko.
  

Inwokacje:

• Avifors (łatwe) Powoduje, że z różdżki wyfruwa stadko nietoperzy, które wpadają na przeciwnika, dekoncentrując go, odbijając się od niego i wplątujące we włosy.
  
• Orbis (łatwe) Pęta przeciwnika świetlistymi promieniami o czerwono-złotej barwie. Cel może zostać związany na przykład na wysokości tułowia - ma wtedy unieruchomione ręce, lecz może rzucać zaklęcia niewymagające ruchu całej ręki, bądź w nogach - cel nie może chodzić.
  
• Procella (łatwe) Zaklęcie sprawiające, że z końca różdżki wystrzeliwuje wiązka iskrzącej, podobnej do błyskawicy energii, która łukiem przelatuje nad polem bitwy i trafia w cel, wywołując drgawki jak przy lekkim porażeniu prądem. Zatrzymuje przeciwnika w pół ucieczki, powoduje wypuszczenie trzymanych w rękach przedmiotów i unoszący się w powietrzu lekki zapach spalenizny.
  
• Siccum (łatwe) Zaklęcie tworzy falę gorącego powietrza wydobywającego się z różdżki rzucającego. Można użyć do szybkiego osuszenia szat, czy roztopienia zalegającego gdzieś śniegu.
  
• Bombarda maxima (trudne) Powoduje potężnych rozmiarów eksplozję wskazanego przedmiotu. Może wysadzić rozbijając na kawałki dużych rozmiarów obiekt, na przykład całą ścianę pomieszczenia.
  
• Incarcerous (trudne) Powoduje pojawienie się pęt krępujących całe ciało ofiary. Jej ręce zostają wyprostowane na boki, nadgarstki i szczęka unieruchomiona. Cel nie jest w stanie rzucać trudnych czarów, bądź wszelkich wymagających celowania, czy nawet jakichkolwiek ruchów nadgarstka. Mocny ścisk uniemożliwia nabieranie głębszych wdechów oraz mówienie.
  
• Turbine ignisis (trudne) Wyczarowuje ogromnych rozmiarów, ognisty pierścień skupiony wokół różdżki czarodzieja. Można go używać jako ognistego lasso, które parzy i podpala w kontakcie z materią.
  

Protekcje:

• Bulla privata (łatwe) Zamyka pewien niewielki obszar w przezroczystej, dźwiękoszczelnej bańce, którą łatwo da się rozerwać. Wykorzystywane najczęściej do przeprowadzania prywatnych rozmów. Zaklęcie utrzymuje się kilka minut. Bańka nie pęka od razu, lecz w jej powłoce zaczynają pojawiać się dziury.
  
• Cave inimicum (łatwe) Tworzy w pomieszczeniu ledwie zauważalną, magiczną mgiełkę, która wykrywa pojawienie się w pobliżu żywych istot i daje znać czarodziejowi poprzez delikatne wibracje różdżki.
  
• Expelliarmus (łatwe) Rozbraja przeciwnika, odrzucając z jego dłoni na boki wszystkie przedmioty, jakie aktualnie trzyma.
  
• Finite (łatwe) Kończy działanie zaklęć na poziomie łatwym. Nie dotyczy zaklęć, które mają jedno konkretne przeciwzaklęcie.
  
• Fumos (łatwe) Za jego pomocą można wyczarować chmurę podobną do zasłony dymnej. Przeciwnikowi trudno dobrze wycelować przez nią zaklęcie, a nawet zobaczyć cel.
  
• Illegibilus (łatwe) Zaklęcie, które sprawia, że zapisany tekst staje się niemożliwy do odczytania. Każdemu czytającemu wydaje się być za mgłą, zaś litery sprawiają wrażenie, jakby zamieniały się miejscem.
  
• Protego (łatwe) Na krótko tworzy magiczną barierę w postaci tarczy, która chroni rzucającego czar zarówno przed zaklęciami łatwymi, jak i przed atakami fizycznymi. Działa z dwóch stron, może więc przypadkiem odbić nasze zaklęcie w nas samych, jeśli próbujemy je przez nią przebić.
  
• Imperturbable (trudne) Zaklęcie tworzące magiczną barierę na przejściu, takim jak drzwi, zwężenie korytarza czy okno. Może ją przekroczyć tylko osoba, która taką barierę utworzyła. Nie można również przerzucać przez nią żadnych przedmiotów, a także nie przepuszcza ona żadnych dźwięków.
  
• Lumos solemn (trudne) Wytwarza blask imitujący światło słoneczne. Światło wydobywa się z różdżki, bądź z miejsca wskazanego przez rzucającego, na przykład rogu pokoju bądź okna. Zaklęcie skutecznie rani wampiry. Do wygaszenia potrzebne jest zaklęcie Nox. Finite nie kończy działania czaru.
  
• Protego horribilis (trudne) Ulepszona wersja zaklęcia Protego, zdecydowanie najsilniejsze zaklęcie ochronne tworzące pojedynczą ścianę bariery ochronnej odbijającej zaklęcia, także trudne, oraz ataki fizyczne.
  

Translokacje:

• Accio (łatwe) Sprawia, że wybrany przedmiot przylatuje do osoby rzucającej zaklęcie. Może być używane na dwa sposoby: przez rzucanie czaru i wypowiedzenie nazwy pożądanego przedmiotu albo poprzez wskazanie różdżką na pożądany przedmiot podczas wypowiadania inkantacji.
  
• Expulso (łatwe) Powoduje odpychanie o działaniu odśrodkowym - gdy trafi pomiędzy grupę osób, wszystkie zostają odrzucone na boki. Bazujące na zasadzie działania bomby miotającej, z tym że nie powoduje większych obrażeń, nie licząc stłuczeń i siniaków będących wynikiem twardego lądowania.
  
• Immobilus (łatwe) Spowalnia jedną lub więcej osób, zależnie od siły zaklęcia, do tego stopnia, że po chwili nie mogą one wykonać żadnego sensownego ruchu, zatrzymując się wpół ruchu.
  
• Levicorpus (łatwe) Sprawia, że niewidzialna siła łapie i unosi przeciwnika za kostkę u nogi trzymając go głową w dół około metra nad ziemią.
  
• Ne apportation (trudne) Zaklęcie używane do czasowego uniemożliwienia teleportacji na danym obszarze. Zasięg zależy od siły rzuconego czaru, ale zwykle nie sięga dalej niż na około kilkadziesiąt, maksymalnie kilkaset metrów wokół czarodzieja inkantującego i nie przesuwa się wraz z nim, kiedy ten zmienia miejsce pobytu.
  
• Portus (trudne) Zmienia wskazany obiekt w świstoklik. Przy rzucaniu należy zdecydować w jakie miejsce, znane rzucającemu, ma on przenieść. Większa szansa na udane przeniesienie jest, gdy świstoklik ma wysłać dotykającego do niezbyt odległego celu. Świstoklik stworzony zaklęciem jest jednorazowego użytku.
  

Uroki:

• Drętwota (łatwe) Oszałamia i powoduje paraliż ciała, uniemożliwiający wykonywanie jakichkolwiek precyzyjnych ruchów. Jeśli zaklęcie jest wystarczająco silne także utratę przytomności.
  
• Jęzlep (łatwe) Powoduje przyklejenie się języka do podniebienia celu, co uniemożliwia mu mówienie. Działa zarówno na ludzi jak i na duchy.
  
• Locomotor mortis (łatwe) Urok służący do złączenia nóg ofiary ze sobą na krótki czas, od kilkudziesięciu sekund do kilku minut.
  
• Steleus (łatwe) Zmniejsza nieznacznie temperaturę ciała przeciwnika, doprowadzając go do dekoncentracji i niekontrolowanego drżenia.
  

Uzdrowicielstwo:

• Anesthesia (łatwe) Zaklęcie znieczulające, tymczasowo ujmujące pacjentowi cierpienia. Użycie go skutkuje osłabieniem uczucia bólu w wybranej części ciała, nie można znieczulić nim jednak całkowicie, ani pozbawić czucia całego ciała.
  
• Enervate (łatwe) Przydatne przy różnego rodzaju obrażeniach zewnętrznych, szczególnie płytkich ranach które dzięki działaniu tego zaklęcia zaczynają się zabliźniać. Dużo słabiej działa na obrażenia wewnętrzne.