Główna fabuła forum

Zaczęło się od morderstwa Aldony Prewett – przewodniczącej Ruchu Obrony Mugoli, upamiętnionego czwartego kwietnia na zorganizowanym w Hogsmeade marszu. W prawdopodobnym odwecie zginął również Alfred H. Avery Senior, zwolennik Skorowidza Czystości Krwi i Johna Smitha, konając w pustym mieszkaniu w Dolinie Godryka. W sprawę marszu zaangażowało się Ministerstwo, aktywnie odradzając takiego przedsięwzięcia w dobie tak wielkich napięć, jednakże państwo Longbottom zadecydowali inaczej i przypłacili to życiem. Szacuje się, że po ataku ukrytych pod pelerynami postaci, na Ulicy Głównej Hogsmeade spłonęło około czterdziestu osób. Wydarzenie to odcisnęło piętno na całym roku – wydawało się, że nic już nie będzie takie, jak dawniej.

Poza rozruchami na tle czystości krwi, rok 1934 minął pod znakiem przestępczości wszelakiej. Głośne były morderstwa przy ulicy Pokątnej, których pierwszą i chyba najbardziej niewinną ofiarą, stała się aptekarka - Rebecca Roslin. Całkowicie zmasakrowana, zamordowana przy użyciu siły fizycznej nie magii, znaleziona została w swojej aptece, gdzie nie zginęło nic poza... Jej różdżką. Sprawcy przestępstwa nigdy nie znaleziono, a BUM miał coraz więcej pracy z grupami przestępczymi, które zaczęły szaleć po Londynie. Do obiegu wszedł nowy narkotyk, oddech Testrala, który okazał się bardzo niebezpieczny, zabierając do grobu masę ryzykantów, którzy zdecydowali się spróbować nowości. Głośno było także o przemycie smoczego jaja, po którym ślad zaginął... Aż do pierwszego od wielu lat pokazu smoków w Holyhead! Przemytnicy próbowali swoich sił lecz starcie z aurorami i BUMowcami okazało się być dla nich za trudne. Oboje spoczęli w Azkabanie, skazani przez sędzinę Shacklebolt, która została mocno skrytykowana przez społeczeństwo za tak rygorystyczny wyrok.

Rok ten był pełen zmian w niemal całym świecie czarodziejskim. Szczególnie odczuli to uczniowie i wszyscy związani z Hogwartem. Na przymusową emeryturę związaną z kiepskim stanem zdrowia udał się ówczesny dyrektor, profesor Biblethump. Podczas rady nauczycielskiej, na której obecny był Minister Magii, przewodnicząca komisji egzaminacyjnej a także rodzice z rady rodzicielskiej, wybrana została jego następczyni. Kobieta przetrwała Wiosenny Bal klas siódmych, ucieczkę uczennic na marsz ROMu, stresujące wszystkich egzaminy a także wyprawę, będącego pod jej opieką ślizgona, ostatniego dnia szkoły do Zakazanego Lasu, która o mało nie skończyła się jego śmiercią. Adara Fletcher sprawowała swoją rolę zaledwie pół roku, znikając bez słowa niedługo po tym, jak rozpoczęły się wakacje. Wraz z nią zaginął profesor Obrony Przed Czarną Magią, pozostawiając zastępcę dyrektora z nie małym kłopotem. Vakel Bułhakow, awansowany przez Ministra Magii na tymczasowego dyrektora, rozpoczął przemiany w szkole zaraz po rozpoczęciu kolejnego roku szkolnego. Od pierwszego września nikomu nie wolno było opuszczać Hogwartu nawet na chwilę, po szkole przechadzali się BUMowcy, mający strzec bezpieczeństwa uczniów. Pojawili się nowi nauczyciele, wprowadzając rygor, a w powietrzu czuć było coraz bardziej napięcie.

Jesienią po Londynie zaczęła krążyć plotka o czarodzieju, który przechwalał się posiadaniem słynnej Czarnej Różdżki. Niestety nikt nie jest w stanie tego potwierdzić, BUM choć bardzo się starał, nie odnalazł rzekomego czarodzieja. Nikt nie wie, czy była to jedynie plotka, czy komuś udało się go znaleźć i pokonać. Wiadomo tylko, że było o tym głośno. I choć rok mógł skończyć się już na tym, kolejne wielkie i nieprzyjemne zdarzenie było jeszcze przed wszystkimi. Na jednej z lekcji mugoloznawstwa w Hogwarcie, jedna z uczennic wypowiedziała proroctwo, które spełniło się w noc Bożego Narodzenia. Wszystkie sklepy znajdujące się przy ulicy Pokątnej, których właścicielami byli czarodzieje krwi mieszanej i mugolskiej zostały zdewastowane. Ich witryny zostały zniszczone, niektóre nawet podpalone. W ten właśnie sposób, pozostawiając po sobie nieprzyjemne wspomnienie, skończył się rok 1934.

Nowy rok, choć rozpoczął się w nastrojach dość nieprzyjemnych, wywołanych Bożym Narodzeniem '34, mijał dość spokojnie. Narastające nastroje anty-mugolskie nie były tak głośne, jak rok temu i wydawać by się mogło, że przez jakiś czas będzie spokojnie. Niestety, była to tylko cisza przed kolejną burzą. W sierpniu, zwolennicy Ruchu Obrony Mugoli i Mugolaków postanowili odsłonić pomnik zbudowany na cześć ofiar poprzedniego marszu. Jak się można było tego spodziewać, sprowokowało to przeciwników do kolejnej akcji, której skutki okazały się tragiczne. Niestety i tym razem anonimowi zaatakowali pokojową manifestację, mordując podczas zamieszek wielu zwolenników teorii głoszonych przez ROM. W wyniku ataku zginęło kilku młodych ludzi, w tym absolwent Hogwartu, syn poprzednich przewodniczących organizacji. W świecie czarodziejskim zaczęło być jeszcze bardziej niespokojnie, nie tylko po sierpniowych wydarzeniach w Hogsmeade. We wrześniu odnaleziono ciało panny Clemen w jej domu, a wszystkie ślady wskazywały na morderstwo na tle czystości krwi.

Dużo gorzej jednak wiodło się w tym roku w Hogwarcie. Dosyć, że uczniowie czuli na sobie ciągłe spojrzenia BUMowców i nauczycieli zatroskanych ich bezpieczeństwem, to wiele wydarzeń okazało się po prostu niewypałem. Pierwszy okazał się Bal Wiosenny, zakończony całkowitą klapą. I choć impreza zdawała się być całkiem przyjemna dla wszystkich, tuż pod koniec Irytek postanowił zabawić się kosztem wszystkich uczniów i najzwyczajniej w świecie zniszczył zabawę sprawiając, że Bal Wiosenny '35 jest jedynym w historii bez koronacji króla i królowej balu. Był to dopiero początek kłopotów, jakie miały nadejść. Pod koniec kwietnia dwójka uczniów wybrała się do Zakazanego Lasu, omal w nim nie umierając. Na ich ratunek przybył dyrektor wraz z nauczycielem Obrony Przed Czarną Magią, ratując nastolatków z rąk niebezpiecznego kwintopeda. Niestety, Zakazany Las pełen jest dziwów i niebezpieczeństw, które chwile później dopadły wszystkich i choć nikt nie umarł, Vakel Bułhakow zapadł po tym wszystkim w śpiączkę, z której prawdopodobnie nigdy się nie obudzi. Zirytowany tym wszystkim Jewgienij, jego starszy brat, przejął silną ręką dowodzenie w szkole i zaczął planować zmiany, które zdecydowanie nie spodobały się większości uczniów. Reszta roku szkolnego i egzaminy minęły więc w spokoju i konsternacji, bo nikt nie chciał przeciwstawić się narwanemu Rosjaninowi, który miał na barkach aurorów zajmujących się sprawą czarnej magii w lesie. Zakończenie roku pierwszy raz w historii Hogwartu trwało kilka chwil, podczas których samozwańczy dyrektor wygłosił kilka słów i pożegnał wszystkich, pozostając w zamku na resztę wakacji. Grupa aurorów i BUMowców wraz z nadzorcą bezpieczeństwa i nauczycielem wyspecjalizowanym w identyfikacjach, Laytonem Lestrangem, założyli na granicę z Zakazanym Lasem barierę informującą o jej przekroczeniu. Zwierzchnikiem szkoły została przewodnicząca Komisji Egzaminacyjnej, Florence Crouch, a jej prawą ręką odpowiedzialny za bezpieczeństwo Jewgienij Bułhakow. W szkole zapanowały nowe, bardziej rygorystyczne zasady.

Ostatnie miesiące roku nie przyniosły niczego niepokojącego, choć oczywiście w sercach wszystkich mieszkańców Wielkiej Brytanii wciąż czaił się strach. Obchody Samhain przebiegły dość spokojnie - na tyle, by nie powiększać liczby ofiar roku 1935. W grudniu, podczas przerwy świątecznej, z okazji Yule zorganizowano dwa konkurencyjne wydarzenia, będące idealnym podsumowaniem podziałów, jakie z roku na rok pogłębiały się coraz bardziej. Stowarzyszenie Rodów Czystokrwistych zorganizowało bal, na który zaproszenia dostali tylko wybrani, tymczasem ROM zaprosił wszystkich chętnych na koncert zorganizowany w Klubie Jazzowym "Jedyna Szansa".

Początek kolejnego roku był spokojny, magiczne społeczeństwo choć na chwilę mogło zapomnieć o potwornych wydarzeniach lat ostatnich. Był to czas wielu wydarzeń kulturalnych, Klub Literatów zorganizował spotkanie, na którym wszyscy bardzo dobrze się bawili. Walentynki spędzano dość hucznie w całym kraju, a największą popularnością cieszyły się te zorganizowane w herbaciarni panny Beaufort w Hogsmeade.

Niestety, jak to mówią, zło nigdy nie śpi – już w marcu wiele rzeczy się zmieniło. W jednej z najstarszych kamienic Londynu doszło do spotkania Anonimowych, na którym wybrany został ich nowy przywódca na miejsce utraconego wiosną poprzedniego roku Johna Smitha. Osobnik, którego od tej pory przedstawiają jako Red Wolf stanął na czele organizacji, planując nowe, inne niż dotychczas akcje. Na domiar złego, podczas wiosennego spotkania Klubu Miłośników Natury doszło do przerażającego znaleziska – w rzece odkryto zwłoki mężczyzny, którym okazał się być Alfred Avery Junior, obecna głowa rodu i syn mężczyzny zabitego dwa lata wcześniej w walkach pomiędzy zwolennikami ROMu a jego przeciwnikami.

Ten rok nie był szczególnie szczęśliwy dla Ruchu Obrony Mugoli i Mugolaków, ich siedziba została zniszczona, spotkania cieszyły się coraz mniejszym zainteresowaniem, a rosnąca w siłę anty-mugolska ideologia dostawała się coraz bardziej nie tylko do Ministerstwa Magii, ale i innych części magicznego świata. W Muzeum Historii Magii doszło do ataku i kradzieży, której do tej pory nie rozwiązano. Koniec roku zamknięto festynem z okazji Yule, którego przebieg zakłócił wybuch jednej z kamienic przy ulicy głównej. Rozwiązanie sprawy przerosło siły BUMu, który cieszył się coraz mniejszym poważaniem wśród magicznej społeczności. Jeżeli mieszkańcy Wielkiej Brytanii nie mogą czuć się bezpiecznie w towarzystwie Brygadzistów, to kiedy właściwie mogą?

W Hogwarcie ponownie zmienił się dyrektor – poprzedni odszedł zmęczony użeraniem się z nieposłuszną dzieciarnią. Szalę goryczy Jewgienija Bułhakowa przelał Bal Wiosenny i cyrk, jaki się tam odbył na oczach przewodniczącej Komisji Egzaminacyjnej, Florence Crouch. Zaraz po zakończeniu roku szkolnego jego posadę przejął znany w świecie mago-nauki Layton Lestrange, ówczesny nauczyciel Starożytnych Runów. Wybór ten wywołał całe spektrum reakcji, od zadowolenia, że w szkole znowu rządził ktoś, kto o systemie edukacji miał jakiekolwiek pojęcie, że był to w końcu ktoś porządnie wykształcony, czy chociażby to, że był to czarodziej czystokrwisty pochodzący z Wielkiej Brytanii, aż po niezadowolenie, że był to ktoś znany z Proroka Codziennego, jako bohater wydarzeń z sierpnia 1935. Rozluźniono większość zakazów i zasad wprowadzonych przez Bułhakowów, przywrócono również wycieczki do Hogsmeade mające odbywać się raz w miesiącu. W szkole zapanował po tym względny spokój i do końca roku obyło się bez żadnych wypadków i katastrof.

Już w styczniu 1937 roku sporo się wydarzyło – doszło do niespodziewanego wybuchu na Nokturnie, podczas którego w bliżej nie wyjaśnionych okolicznościach zginął członek rodziny Flint, znany ze swoich kontaktów w nokturnowej części Londynu. Dużym wydarzeniem był festyn zorganizowany z okazji Chińskiego Nowego Roku, na którym działy się... Dziwne rzeczy, o których większość już pewnie nawet nie pamięta. Pod koniec marca doszło do całkiem dobrze zorganizowanych i zaplanowanych masowych ataków na tle czystości krwi. Anonimowi pozostawili wiadomości w Londynie, Hogsmeade i Dolinie Godryka, informując o swoich żądaniach i postulatach, które miałyby być spełnione przez Ministerstwo Magii, by zapobiec kolejnym atakom. Niedługo po tym, bo już na początku kwietnia, Minister Magii odniósł się do tego, dając za wygraną – spekuluje się, że wcale nie było to dla niego trudne i że od początku stał po stronie Anonimowych – i zadecydował o zdelegalizowaniu ROMu i ruchów o podobnej ideologii. Zaostrzył zasady dotyczące zatrudnienia i funkcjonowania w świecie czarodziejskim na tle czystości krwi.

Pod koniec roku, bo już w październiku, Minister Magii wywołał jeszcze większe oburzenie pro-mugolskich aktywistów, awansując na stanowisko Głównego Księgowego Ministerstwa Magii, swojego najstarszego syna, Alberta Croucha. Zaczęło się o tym mówić dość głośno, szczególne, że obecnie większość wysokich stanowisk w Ministerstwie obsadzona jest przez członków rodziny Ministra, co przestało się podobać nawet czystokrwistej części społeczeństwa. Mimo wszystko, nikt jeszcze nie wszczął buntu.

Pod koniec października, z okazji obchodów święta Samhain, w Kew Garden w Londynie zorganizowano Bal Maskowy, który skończył się tragedią. Większość gości została otruta eliksirem usypiającym i po wydarzeniu trafiła do Kliniki Świętego Munga. Odnotowano jedną ofiarę śmiertelną, młodą absolwentkę Hogwartu powiązaną z działaniami ROM-u, Rosemarie Thompson. Według dotychczasowych ustaleń, potraktowana została zaklęciem niewybaczalnym. Śledztwo dotyczące przyczyn, jak i osób powiązanych ze zbrodnią wciąż jest w toku.

W listopadzie doszło do dziwnego zdarzenia na Nokturnie, podczas którego studio tatuażu Nieścieralne Tatuaże zostało całkowicie zniszczone i nawiedzone przez bliżej nieokreślony byt. Ministerstwo posłało już po egzorcystę, gdyż sytuacja robi się coraz bardziej nieprzyjemna, biorąc pod uwagę zagrożenie, jakie sprawia rozwścieczony byt, który nie cofnie się przed niczym. Pod koniec tego samego miesiąca w Hogsmeade zorganizowano spotkanie z najpopularniejszą wróżką Wielkiej Brytanii, Cassandrą, która oderwała się od pisania horoskopów do Czarownicy, by osobiście powróżyć swoim fanom w Noc Wróżb.

Grudzień zakończył rok tragedią rodziny Avery – dwuletnie bliźniaki zmarłej w 1936 roku głowy rodu zostały odnalezione martwe a ich matka, Ophelia Avery, uznana została za zaginioną.

W Hogwarcie życie toczyło się spokojnym torem przygotowań do egzaminów, pisania prac domowych i dobrej zabawy. W drugiej połowie roku, po kilku zmianach kadrowych i zatrudnieniu największej ilości stażystów od kilku lat, zdecydowano również o wycofaniu BUMowców ze szkoły. Dyrektor nalegał głównie po tym, jak pod koniec poprzedniego roku szkolnego do szkoły przybyło kilku mało wychowanych przedstawicieli Ministerstwa, chcąc robić przeszukania w sprawie ROMu i bez niczyjej zgody rozmawiając i grożąc uczniom. Od tej pory więc Hogwart był miejscem wolnym od Brygadzistów i Aurorów, którzy pojawiali się jedynie raz na miesiąc, by sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Pracę rozpoczął również wysłannik przewodniczącej Komisji Edukacyjnej, jej zastępca, Vincent G. Royce, który miał sprawować pieczę nad standardami szkoły. W październiku, na obrzędy święta Samhain, zabrano uczniów do Miodowego Królestwa, gdzie zorganizowano dla nich warsztaty tworzenia magicznych słodyczy.

Z początkiem nowego roku przyszło też wiele nowych wiadomości. Pierwszą z nich było ogłoszenie nowej głowy rodu Avery, najbliższego kuzyna Alferda Juniora, Christophera. Poszukiwania Ophelii Avery nie przyniosły żadnego skutku, a większość podejrzeń dotyczących zamordowania jej dwójki dzieci spadło właśnie na nią. W tym samym czasie do Hogsmeade przyjechała grupa iluzjonistów, którzy zorganizowali magiczne widowisko-zagadkę z Lodowym Labiryntem jako główną atrakcją. Wydarzenie ściągnęło wielu chętnych, zarówno uczniów z pobliskiej szkoły, jak i dorosłych czarodziejów z całej Wielkiej Brytanii. Podczas Walentynek czarodzieje bawili się na lodowisku w Dolinie Godryka oraz podczas quizu w Hogsmeade. Pierwszy kwartał nowego roku mijał dość przyjemnie, chociaż Ministerstwo wprowadzało coraz więcej anty-mugolskich uchwał dotyczących zarówno szkoły, jak i miejsc pracy w państwowych placówkach.

Wiosną dość głośne stały się porachunki na Nokturnie, podczas których zginęło kilka osób w dość brutalny sposób. Mordercy nadal nie znaleziono, chociaż fale morderstw w końcu ustały – nie dało się jednak przejść obok tego obojętnie i wielu stałych bywalców dzielnicy przestało przechadzać się ulicami po zmroku. W tym samym czasie doszło do skandalu w rodzinie Bletchley, po której do Azkabanu za morderstwo swoich własnych dzieci – wydawałoby się, że dzieciobójstwo stawało się bardzo modne wśród szlacheckich i arystokratycznych rodzin Wielkiej Brytanii na przestrzeni ostatnich dwóch lat. Mniej więcej w okolicach tego zdarzenia, Aurorzy wreszcie zaczęli odnosić sukcesy w śledztwie nad sprawą Kew Gardens. W Scorton doszło do czarodziejskich porachunków, które ostatecznie zostały uciszone przy pomocy Biura Dezinformacji, dzięki czemu magiczny świat Wielkiej Brytanii pozostawał bezpieczny. Ostatnim z wielkich wydarzeń wiosny 1938 roku było spotkanie Dżentelmeńskiego Klubu Pojedynków, na którym pojawiło się wielu znanych czarodziejów, jak założyciel klubu – Quentin Rowle czy dyrektor Hogwartu – Layton Lestrange.

Podczas wakacji doszło do wyczekiwanych Mistrzostw Świata w Quidditchu, które przysporzyły dużo rozgrywki nie tylko fanom sportu. Ostatecznie Puchar Świata trafił do reprezentacji Wielkiej Brytanii. Podczas festynu zaobserwowano też dziwne światła, których pochodzenia i genezy nikt do tej pory nie jest w stanie wytłumaczyć. Jesienią doszło wreszcie do sprawy sądowej w sprawie morderstwa z Kew Gardens. Oskarżony został Scott Carrow, głowa rodu oraz prawa ręka Ministra Magii, oraz jego jedyny syn, Graysen. Obaj trafili na długie lata do Azkabanu, pozostawiając rodzinę bez przywództwa a także pogrążając ją we wstydzie. Niedługo potem doszło również do kolejnych morderstw na Nokturnie, których podobnie jak poprzednich nie udało się rozwiązać. Melina Ponurak straciła swojego właściciela, a budynek zamknięty przez biuro Aurorów pozostawał pusty na czas śledztwa.

Koniec roku był dla Wielkiej Brytanii dość spokojny – wybrano nową głowę rodu, którą został obecny kierownik Departamentu Tajemnic, Leopold Carrow, a Zrzeszenie Rodów Czystokrwistych spotkało się w czasie Yule, by omówić ostatnie wydarzenia i zaplanować swoje działania na przyszły rok. Ostatnim z wydarzeń było zdecydowanie zniknięcie głowy rodziny Gaunt – Ventusa.

Rok w Hogwarcie zaczął się bardzo burzliwie, bo od nowych wytycznych z Ministerstwa Magii. Wszystkie dzieci miały zostać podzielone w dormitoriach ze względu na ich status krwi tak, by żadne czystokrwiste dziecko nie musiało dzielić pokoju z kimś o gorszym pochodzeniu. Wraz z tymi zmianami weszło też kilka drobniejszych, dotyczących podobnego podziału na zajęciach, w ławkach i podczas szkolnych wydarzeń. W lutym zorganizowano pierwszy w historii szkoły Turniej Pojedynkowy, a podczas Wiosennego Balu pierwszy raz wybrano trzy osoby – królową i dwóch królów. Zakończenie roku szkolnego przebiegło spokojnie, chociaż to rozpoczęcie kolejnego pełne było nowości. W szkole pojawiło się mnóstwo nowych nauczycieli i stażystów, co było wynikiem zmiany programowej, jaka zaszła w wakacje. Nowe podręczniki i przedmioty zaczęły funkcjonować od września, a uczniowie musieli przyzwyczaić się do nowych wytycznych. Przedmioty obowiązujące w szkole od tego roku to: Eliksiry, Historia Magii, Języki magiczne, Latanie na miotle, Obrona przed zagrożeniami magicznymi, Opieka nad magicznymi stworzeniami, Transmutacja, Wróżbiarstwo, Zaklęcia użytkowe, Zielarstwo. Wycofano całkowicie takie przedmioty jak Mugoloznawstwo, Numerologia i Astronomia. W październiku doszło do spotkania rady pedagogicznej, podczas której nauczyciele jednogłośnie postanowili sprzeciwić się następnym zmianom zaleconym przez Ministerstwo Magii w imię dbania o dobre imię szkoły i równe szanse dla wszystkich uczniów, stając tym samym dość otwarcie po jednej ze stron trwającego od lat konfliktu. Pod koniec roku zorganizowano pierwsze w historii Hogwartu spotkanie Koła historycznego.

Pierwszy kwartał nowego roku zaczął się sylwestrowym Festiwalem Świateł, podczas którego cały Londyn bawił się do białego rana. Koncert Xaviera Longbottoma okazał się ogromnym sukcesem, przyciągając na wydarzenia masę ludzi, którzy w międzyczasie spacerowali po przygotowanych alejkach, pili gorące napoje ze straganów i oglądali pokaz fajerwerków mający zwiastować Nowy Rok. Wszyscy z nadzieją spoglądali w przyszłość, całkowicie nieświadomi tego, co czaiło się już tuż za rogiem i miało ukazać się w roku 1939. W pierwszym tygodniu stycznia ogłoszono awans Marcellusa Gaunta na głowę rodziny, który po tragicznym zniknięciu Ventusa miał przejąć pieczę nad rodem. Wśród brytyjskiej arystokracji wybór ten wywołał zadowolenie i chociaż wiele było do zrobienia, by przywrócić świetność rodziny, ruch ten okazał się już na samym początku na tyle korzystny, że Gauntowie mogli spokojniej pojawiać się na salonach. Niestety, już w lutym światem szlachty wstrząsnęła wiadomość o dziwnej, całkowicie niespodziewanej śmierci młodego stażysty Brygady Uderzeniowej – Rabastana Lestrange'a. Mężczyzna odszedł w dniu święta Vali's Day, a po całej Wielkiej Brytanii zaczęły rozchodzić się plotki i dywagacje na temat tego, w jaki sposób mężczyzna zmarł. Podobno znaleziono go martwego, w bocznej alejce Hogsmeade z dziwnymi, całkowicie nienaturalnymi oczami. Nokturn tymczasem spoglądał niepewnie w stronę Ponuraka, który po śmierci poprzedniego właściciela trafił w ręce Jewgienija Bułhakowa – obecnego współwłaściciela Borgina & Bułhakowa. Pub zdawał się prosperować całkiem nieźle, oferując trunki i posiłki kulturowo odrębne od tego, do czego przywykli czarodzieje Wielkiej Brytanii.

Tymczasem w Hogwarcie życie toczyło się bardzo powoli – uczniowie po powrocie ze świątecznej przerwy wdrążali się w lekcje i pracowali nad zadaniami domowymi. Pojawiło się pierwsze wydanie szkolnej gazetki Aperacjum, nadzorowanej przez profesora Scamandera. W lutym odbył się Drugi Turniej Pojedynkowy, a w marcu – jak co roku – Bal Wiosenny. Motywem przewodnim tegorocznej imprezy było hasło bal maskowy. Gościem specjalnym został Xavier Longbottom umilający czas swoją grą na fortepianie.