Chciałbym porównać dwa zaklęcia z działu inwokacji, które odpowiedzialne są za wyczarowywanie wody z różdżki.

Aqua eructo odpowiada za gwałtowny wystrzał strumienia wody, który nie jest w stanie odepchnąć przeciwnika. Jednak sprawdza się w napełnianiu fontann po zimowym okresie, podlewania grządek, rabatek. Trzeba jednak uważać, aby się nie oblać i sztywno trzymać nadgarstek! Leje się bardzo dużo wody w krótkim czasie. Można wykorzystać to również do ugaszenia niemagicznego pożaru albo do odwrócenia uwagi przeciwnika.

Drugim zaklęciem wytwarzające wodę z różdżki jest Aquamenti, to wąski strumień, który powoli pozwoli nam wypełnić kielich i napić się wody. Nie sprawdzi się w przypadku gaszenia pożaru czy podlewania ogródka, strumień nie jest pod takim ciśnieniem, chyba że ktoś ma więcej cierpliwości.

Obydwa te zaklęcia spełniają podobną funkcję, jednak nie da się ich użyć w tych samych okolicznościach, a ich różnice warto pamiętać.

W dzisiejszych rozważaniach chciałbym się zając dwoma zaklęciami z dziedziny Protekcji, które mają zupełnie inne zastosowanie, chociaż można uznać, iż cel magii pozostaje podobny. Warto zauważyć, iż nawet sama inwokacja zaklęcia jest znacznie różna, przez co, jeśli ma się dobrze ugruntowane podstawy magii, nie powinny być ze sobą mylone.

Pierwszym zaklęciem, często stosowanym w celu prywatności i poufności rozmowy, jest Bulla privata, co sugeruje sama nazwa. Prawdopodobnie etymologia zaklęcia wcale nie wywodzi się jak to zwykle bywa z łaciny, lecz języka hiszpańskiego, który jak słownik podpowiada oznacza tłok. Zwyczajowo bula (z łaciny również) przez niemagiczne społeczeństwo uważana jest za bardzo ważne pismo, które wielokrotnie zawarzyło o losach świata. Jeśli dobrze pamiętam, wydaje je głowa kościoła, czyli Papież. Stąd, podejrzewam, że chodziło o uniknięcie tłoku. Bulla privata zamyka obszar, stosunkowo niewielki, w przeźroczystej bańce, umożliwiając odbycie prywatnej rozmowy. Dźwiękoszczelna powłoka jest łatwa do rozerwania, a efekt zaklęcia trwa przez kilka minut. Bańka nie znika nagle, nie zakrywa też osób, które znajdują się w jej środku. Gdy mija czas trwania zaklęcia, na powłoce zaczynają się pojawiać dziury, a ta traci dźwiękoszczelne właściwości. Używanie jej w towarzystwie może zostać odebrane jako nietaktowane zachowanie.

Drugim interesującym zaklęciem Ebublio, którego etymologii nie mogłem znaleźć. Można uznać, iż to zaklęcie pozwala na złośliwe potraktowanie przeciwka, bowiem zamyka ów cel w przeźroczystej bańce i nie da się jej zniszczyć żadną siłą fizyczną. Przeciwnik pozostaje uwięziony, choć powłoka, które mieni się na błękitno bądź różowo, nie chroni ani nas, ani cel przez zaklęciami. Bańka nie może zmienić swojego miejsca, więc świetnie spisuje się na dzieci, które nie mogą ustać w miejscu i są niegrzeczne, ale jak wcześniej wspomniałem, warto rozważyć zastosowanie ów inkantacji w pojedynku bądź jeśli próbujemy złapać zwierzynę. Częstym przypadkiem są uciekające koty, których czasami nie w sposób szybko złapać, a utrzymanie ich bańce daje nam czas dobiegnięcia do nich. Jednak, jak już wcześniej podkreśliłem, widzę większe zastosowanie pojedynkowe. Choć przeciwnik wciąż może odeprzeć w sposób magiczny atak, nie uskoczy w bok przed zaklęciem. Ciekawym być może zastosowaniem ów bańki jest protekcja samego siebie, jeśli spotkamy magiczne zwierzę, negatywnie nastawione do naszej osoby, możemy zamknąć się w bańce, a fizyczne ataki stworzenia nie zrobią nam żadnej krzywdy. Wówczas otrzymujemy kilka dodatkowych sekund na podjęcie dobrej decyzji, jak wyjść z tych tarapatów.

Obydwa te zaklęcia spełniają podobną funkcję, wyczarowują przeźroczystą bańkę, lecz każde z nich ma inny cel, zastosowanie, ale też końcową formę.