Mieszkanie L. Selwyna

— Nie będę, jeśli nie będziesz mi dawał takich powodów. Oczywiście, wiele może mi się stać, ale zwariuję, jeśli będę siedziała bezczynnie, przy prawdopodobieństwie, że coś Ci się stało — odpowiedziałam. Cóż, sytuacja win-win, ja nie wyjdę po zmroku, on wróci jak zawsze lub uprzedzi, obie strony korzystają. A zawsze dawał znać wcześniej i nie kosztowało go to nie wiadomo ile.
A że nie był głodny, cóż, najwyżej rano coś zje, nawet po wyjściu do pracy coś będzie czekało na niego i tak. Jak zwykle, zresztą.
Słyszałam jego kroki, a kiedy się zatrzymały... Całe szczęście, że stałam plecami do niego. Dzięki temu, nie widział mojego zadowolonego uśmiechu. Kiedy się obróciłam, był już znacznie delikatniejszy. Powoli podeszłam do niego, w samej bieliźnie, spoglądając w jego oczy.
— W każdym razie, cieszę się że wróciłeś i wszystko jest w porządku — powiedziałam cicho, układając dłoń na jego ramieniu. Drugą natomiast przerzuciłam na bok burzę rudych włosów, odsłaniając jednocześnie swoje gładkie, nagie ramię.

- Nie musisz mnie niańczyć. Poradzę sobie.
Selwyn przyzwyczaił się do posiłków, które Ashley zaczęła mu zostawiać. Wcześniej miał zupełnie w poważaniu to co zje na kolację, ale dania jego własnej żony wcale nie okazywały się takie złe. W dalszym ciągu nie zmuszał jej jednak do stania przy garach, bo przecież nie od tego była. Skoro jednak sprawiało jej to przyjemność, nie miał zamiaru się z nią o to kłócić.
Nawet jeśli bardzo tego chciał nie był w stanie oderwać wzroku od półnagiej żony, która paradowała przed nim w bieliźnie. Pewnie gdyby w jego żyłach nie przetaczała się właśnie whisky w ogóle nie zwróciłby na nią uwagi i poszedłby spać. To, że podeszła do niego kusząc go nagą skórą w ogóle nie pomagało w trzymaniu się od niej z daleka.
- Idź spać. - burknął pod nosem, ale nie zrobił nic, żeby odwrócić się na pięcie i opuścić jej sypialnię.

Uniosłam brew, słysząc jego słowa i gdy już myślałam, że z tego nici, on nadal tu stał, nie odwrócił się nawet. I widziałam w tym okazję dla nas, dla przełamania jego oporu do starań, by nam sobie ułatwić to małżeństwo jak najbardziej, jak się da.
— Pójdę, nie martw się — odpowiedziałam wymijająco. To że pójdę, było oczywiste. Sęk w tym, że nie powiedziałam kiedy. Mogłam teraz, mogłam nad ranem, mogłam po wszystkim i w jego objęciach... Było całkiem sporo możliwości.
Ujęłam jego rękę, żeby położyć ją na swoim biodrze i powiodłam wzrokiem z powrotem do niego. Bielizna zresztą była niczemu sobie, zupełnie jakby przeznaczenie chciało, że wybrałam jedną z tych atrakcyjniejszych. A dbanie o siebie, znajomość sposobów pielęgnacji, poniekąd wynikająca z mojego fachu, tylko pomagała.
— W każdym razie, nie chciałabym pójść sama — dodałam ciszej, przybliżając się na tyle, by nasze twarze dzieliły jedynie centymetry. Poza tym, na pewno miał swoje potrzeby seksualne i chciałam wierzyć, że nie robi skoków w bok, a w takim wypadku, te potrzeby wymagałyby dużej troski i uwagi, co tylko by go pogrążało w tej sytuacji. W bagnie, pod którym czekał wbrew pozorom raj, tylko musiał całkowicie w nim utonąć.

Lucifer powinien zdawać sobie sprawę z tego, że Ashley niezbyt chętnie robiła to co jej powiedział. Oczywiście był uparty, jednak w momencie, kiedy jego żona na coś się uparła musiała postawić na swoim cokolwiek by to nie było.
- Nie wyglądasz jakbyś szykowała się do snu. - zmarszczył brwi, omiatając jej sylwetkę uważnym spojrzeniem.
Jakoś radził sobie ze swoimi potrzebami o czym świadczyć mogła na przykład córka Quentina i Antionette. Cała trójka doskonale wiedziała, że nie jest to raczej pierworodna Rowle'a. Eden również nie był miejscem, gdzie tylko można było napić się whisky. Asortyment tego klubu był wyjątkowo... zróżnicowany.
Selwyn był pijany, więc i jego zachowanie odbiegało znacząco od normy. Zacisnął palce na jej biodrze i odruchowo przysunął ją do siebie. Mimo wszystko chwycił ją za podbródek nie pozwalając, aby jej twarz zbliżyła się do niego za bardzo.

— Powiedziałam, że pójdę, ale nie powiedziałam kiedy — odparłam, zadowolona z siebie, spoglądając nadal na niego uważnie, obserwując jego, gesty, spojrzenie, by wyczytać jak najwięcej. Tym bardziej, że mogło to się szczególnie przydać. Można było to podciągnąć pod uwodzenie, ale cóż, cel uświęca środki, a co mogliśmy zdobyć, byłoby dla nas obojga, nie tylko dla mnie. Robiłam to nie tylko dla siebie, ale dla niego także.
Już nie mówiąc o możliwym finale tego. To mogło mimo wszystko się nie powtórzyć, a prędzej czy później pojawią się naciski na dziedzica rodu, więc dwie pieczenie na jednym ogniu, czekałoby to nas prędzej czy później, bo ile przecież można zbywać i zbywać. Kiedyś nasze rody straciłyby wreszcie cierpliwość.
Przeszły mnie przyjemne dreszcze, kiedy jego palce się zacisnęły na moim biodrze, a dłoń chwyciła podbródek. Aż zadrżałam, odwzajemniając jego spojrzenie i ułożyłam dłoń na jego klatce piersiowej, od której dzieliła mnie jedynie jego koszula.
— Po takim długim dniu, powinieneś się położyć, zrelaksować, nie masz daleko... — powiedziałam, wolną dłonią powoli wskazując na swoje łóżko. Widziałam, że mu się podobam teraz, może i czysto fizycznie, ale jednak. Zawsze coś i jakaś nadzieja.

Nie podobało mu się spojrzenie, którym obdarzyła go jego własna żona. Było zdecydowanie zbyt prowokujące, a jej ręce zbyt odważne, żeby mógł się im stawiać będąc najzwyczajniej w świecie pijanym.
- Ashley... - mruknął ostrzegawczo. Nie powinna była z nim pogrywać, tylko grzecznie położyć się spać. Dlaczego nigdy nie chciała go słuchać?
Selwyn nie raz i nie dwa słyszał, że ma się zająć żoną, bo najwyższa pora, aby po takim okresie od małżeństwa wydać na świat potomka. Tak naprawdę Ashley do tej pory powinna być już w drugiej ciąży, a tymczasem Lucifer w ogóle nie kwapił się do tego, aby zbliżyć się do łóżka żony.
- U ciebie...? - zawiesił niedokończone pytanie w powietrzu. Nie chciał jej ruszyć. Utrzymywanie pomiędzy nimi grubego muru było o wiele łatwiejsze.

— Tak, Luciferze? — odpowiedziałam, jak gdyby nigdy nic. Miałam teraz świetną okazję, w całym tym murze znalazłam właśnie najsłabszą część, to była nasza szansa. Przebijając się przez to miejsce, miałam szansę sprawić, by runął cały mur. Chciałam spróbować, zresztą, nie miałam nic do stracenia. Wielokrotnie próbowałam rozwinąć tą relację, dla niego, dla mnie, mimo jego dystansu. Dochodziło to do momentu totalnej frustracji, kiedy miałam już dość.
W chwilach gdy liczyłam na coś więcej, na to że coś w nim ruszy, kiedy kończyło się to fiaskiem, czułam się okropnie. Jakbym w ogóle go nie pociągała, nie była za nic atrakcyjna. Na żadnej z płaszczyzn, nie mogło to ruszyć. A zaczynało powoli wpływać na moją samoocenę.
— Tak, u mnie — odpowiedziałam i się odsunęłam, by położyć się na boku na łóżku, przed nim, licząc że podejdzie i skorzysta, że ta noc będzie inna niż wszystkie i jednocześnie pozwoli mu coś poczuć do mnie. Może już po prostu byłam zdesperowana?

Ashley cały czas przekraczała postawione przez Lucifera granice. Funkcjonowanie z nią w jednym domu było niewyobrażalnie trudne. Nie chciał się z nią wiązać emocjonalnie dlatego otrzymała osobą sypialnię. W taki sposób mógł ją na swój sposób kontrolować i utrzymywać od siebie z daleka, kiedy przebywał w domu.
Mimo wszystko nie chciał psuć jej samooceny. W zamian za brak styczności dawał jej wolną rękę, więc wydawało mu się, że rekompensowało jej to wszystkie straty. Mogła robić co chciała i gdzie chciała, o ile była przy tym bezpieczna.
Kiedy odsunęła się od niego w pierwszym odruchu miał ochotę przyciągnąć ją do siebie ponownie, czując pod palcami dziwny chłód i pustkę.
Teraz miał wybór. Mógł odwrócić się na pięcie i mógł pójść do siebie. Mógł... mógł zrobić wszystko, a jednak w żadnym stopniu nie kontrolując swojego ciała podszedł do leżącej już Ashley i ciężko usiadł na jej łóżku.

Uśmiechnęłam się zadowolona, kiedy podszedł i zajął miejsce na łóżku. Mógł się odwrócić, ale tego nie zrobił, podszedł tutaj, gotów jednak iść dalej w stronę, którą wyznaczyłam. Moja szansa była w zasięgu ręki, mogłam osiągnąć dla nas ten cel, przybliżyć nas.
Dlatego przysunęłam się do niego jeszcze, spoglądając w jego oczy i ujęłam jego dłoń swoją własną, splatając ze sobą nasze palce. Chciałam dać mu zrobić teraz kolejny krok, dać bodziec do tego, by sam po mnie sięgnął. Chciałam pobudzić jego pragnienie, nie mogłam zrobić wszystkiego za niego przecież, prawda?
I tak leżałam, wpatrując się w niego, cała dla niego i w samej bieliźnie, na całkiem wygodnym łóżku. Co zresztą mógł teraz odczuć. Nawet jeśli wytrzeźwieje rano, nawet jeśli miałby być wściekły, jeśli rozbudzę w nim to co trzeba... Jak bardzo zmieni się sytuacja? Mogłam się dowiedzieć tego w tylko jeden sposób - sprawdzając to.

Lucifer nie miał wyboru i sam nie wiedział dlaczego idzie akurat tą drogą. Nie pasowało mu, że znalazł się na łóżku Ashley, ani nawet to, że znajdował się tak blisko niej. Zdecydowanie powinien trzymać dystans tak jak zawsze. Tym bardziej nie rozumiał dlaczego postępuje tak, a nie inaczej, nawet jeśli doskonale zdawał sobie sprawę ze swojego błędu.
Spuścił wzrok na jej rękę, kiedy splatała ich palce ze sobą, ale w przypływie wytrzeźwienia wyszarpnął dłoń z jej uścisku. W geście rezygnacji przesunął palcami pomiędzy swymi włosami i westchnął cicho na moment zamykając oczy.
- Co ty do kurwy odpierdalasz? - burknął pod nosem kładąc się niespodziewanie obok niej. Wyciągnął w jej strony łapy i przyciągnął ją do siebie zaborczo.

Drgnęłam, kiedy wyszarpał dłoń i obserwowałam go uważnie, także gdy przeczesywał włosy. Czy wszystko poszło na marne? Patrzyłam na niego, obserwowałam, by w końcu westchnąć na jego słowa. Miałam już coś powiedzieć, kiedy ten się położył obok i mnie przyciągnął do siebie, wręcz zaborczo, co poniekąd jeszcze bardziej mi się podobało.
— Pomagam nam, staram się by było nam jak najlepiej... — wyszeptałam, patrząc w jego oczy. Skoro już mnie miał w swoich rękach, ten powóz z równiny zszedł na zbocze, z góry na dół i teraz rozpędzony miał pokonywać dalej swój drogę, nie do powstrzymania. A przecież dokładnie o to chodziło.
Powoli więc nachyliłam się do niego i złączyłam nasze usta w pocałunku, przymykając oczy. Po raz pierwszy miałam okazję ich zasmakować...

Selwynem dawno nie targały tak sprzeczne emocje jak teraz. Z jednej strony chciał przyciągnąć ją do siebie i pokazać jej, że należy tylko i wyłącznie do niego, a z drugiej miał ochotę wyjść, zatrzasnąć za sobą drzwi i pójść spać w swojej sypialni.
Ashley miała jednak inne plany co do spędzenia swej nocy.
Chciał jej odpowiedzieć, że przecież było im dobrze... Ignorowanie siebie nawzajem było o wiele lepsze, a przede wszystkim bezpieczniejsze niż obdarzenie siebie uczuciem.
Teraz jednak kiedy miał ją tak blisko siebie nie chciał jej puścić i nie ważne, czy był to wpływ alkoholu, który krążył w jego organizmie czy nie.
Przesunął dłonie na jej biodra i przyciągnął ją do siebie zaborczo, całując mocno, żeby sama się opamiętała i kazała mu wypierdalać z jej sypialni.