Zbliża się Wielkie Święto Zakochanych, gdzie zapewne nasi ojcowie oczekują od nas pokazania się publicznie.
Jednak, zanim się na tym skupimy, czy masz ochotę wyjść go Hogsmeade? Czy wolałabyś spędzić czas bardziej kameralnie, aby móc się lepiej poznać?

Chciałbym poznać Twoją opinię.

Nasi ojcowie woleliby, abyśmy zapewne pokazali się publicznie, ale to co zostało zorganizowane w Hogsmeade, nie uważam, aby spełniało ich oczekiwania. Herbaciarnia dostępna dla wszystkich z quizem. O ile wierzę w Twoją ambicję oraz wiedzę ogólną, nie sądzę, aby ta nagroda była dla nas tak znacząca. Wolałbym też, abyś miała czas dobrać odpowiednią suknię i czuła się wystarczająco przygotowana do zaistnienia w towarzystwie jako narzeczeństwo. Wakacje będą obfitowały w takie spotkania, jestem tego pewny.

Spacer by Cię radował?

Z racji naszego wieku nie sądzę, abyśmy mieli większy wybór atrakcji w Hogsmeade. Zwykle wszyscy idziemy w jedno miejsce, gdzie czuwa nad nami nauczyciel. Chciałbym również zauważyć, iż nie napisałem, że to Twoje towarzystwo mi przeszkadza, ale plebs, który wybierze tak oklepane miejsce jak Herbaciarnia, na spędzenie czasu. Jeśli będzie Ci jednak na tym zależało, to zrozumiem i dopiszę nas na listę uczestników.

Persephono, rozumiem Twe obawy, co do pokazywania się publicznie, bo każdy z nas może podlegać ocenie ze strony starszych osób, lecz pragnę zaznaczyć, iż póki co, liczy się nasz trud włożony w poznawanie się niźli to, w jaki sposób na mnie patrzysz. Zostałaś wychowana na damę, więc nie rozumiem w tej kwestii obaw, jak wypadniesz. Wakacje będą zapewne obfitowały w bardziej okazałe spotkania, na które włożysz nową suknię, ale jesteśmy w szkole, obowiązują nas nieco inne reguły niż na oficjalnym obiedzie.

Proszę więc, przestań mówić o naszych zaręczynach jako przedsięwzięciu, który wymaga wiele wyrzeczeń, jakobym przechodził najgorsze katusze w Twoim towarzystwie. Nie znamy się, całkowitą oczywistością wydaje się fakt, że jesteśmy skrępowani, jednak ciąży na nas obowiązek i musimy dokonać wszelkich starań, aby z nieznajomych stać się zgranym duetem, czyż nie? Nie wiem, jak mam rozumieć wyrażoną przez Ciebie niepewność, co do pokazywania się publicznie. Będziesz moją żoną, będziesz stała u mego boku do końca życia. Nie uważasz, że trochę trudno byłoby ukrywać żonę przyszłego Ministra? Poza tym z naszej dwójki, zachowujesz się o wiele bardziej roztropnie i poprawnie. Może właśnie tego powinienem się od Ciebie nauczyć.

Spacer będzie idealny. Odpoczniemy od zgiełku.

Najdroższa, jeśli dobrze obliczam, to ledwo co skończyłaś piętnaście lat, więc miałaś dopiero za sobą pierwsze wyjścia do Hogsmeade bądź miałabyś właśnie niedługo, nie traktuj więc proszę mojego wytłumaczenia jako temperowania Twojego zapału. Nie chciałem obiecać Ci spaceru po Hogsmeade z gorącą czekoladą, mając świadomość, że czekałyby na nas nieprzyjemne konsekwencje.

Persephono, będziesz przy mnie i ze mną, co może Ci się stać? Czas najwyższy mi zaufać i zrozumieć, że Twoją tajną bronią zawsze będzie spokój oraz uśmiech. A debiut towarzyski wiele nie zmieni w naszym życiu. Będzie tylko wstępem do nieco innej rzeczywistości, którą mamy na co dzień w Hogwarcie.

Nie wiem, czy powinnaś mi być za cokolwiek wdzięczna. Wykonujemy swoje obowiązki, jesteśmy dla siebie póki co obcymi ludźmi, tylko od nas zależy, w jaką stronę pójdzie nasza relacja. Między innymi naszym zadaniem jest okazywanie sobie wsparcia i otuchy, takie przynajmniej jest moje oczekiwanie, nie wiem, czy się tym ze mną zgodzisz.

Chyba przesadnie stresujesz się moim towarzystwem, Persephono. Oczywiście, pisz do mnie, jeśli jest to dla Ciebie łatwiejsze, ale naprawdę nie liczę, ile razy poprawiasz włosy. Nie jesteś żałosna, to znaczy, że Ci się zależy, skoro przejmujesz się moją opinią. Ale zawsze możesz podejść do mnie i poprosić o rozmowę. A żona przyszłego Ministra ma naprawdę wiele czasu, aby nauczyć się nie potykać i z gracją chodzić na obcasie.

Jak dobrze zerkam na swój plan, zajęcia zostały całkowicie odwołane. Wielka szkoda, przepada nam transmutacja, jestem ciekaw, czy profesor Royce zgodzi się na odrobienie zajęć na konsultacji.... W każdym razie, może pójdziemy na spacer po śniadaniu?

Dlaczego więc zwracasz mi uwagę z przypomnieniem zasad wychodzenia do Hogsmeade skoro nie miałaś prawa ani razy tam wyjść? Mogłaś powiedzieć od samego początku, że jesteś za młoda i byśmy od razu zaplanowali to inaczej? Myślałem, że w październiku skończyłaś piętnaście. Cóż, niedługo będziemy mieć więcej okazji wspólnych wyjść, a zawsze pozostają nam wakacje.

Tuż po zawarciu małżeństwa? Nie zaufasz mi ze swoimi problemami do czasu aż będziemy żoną i mężem? Mam nadzieję, że to zwykłe niezrozumienie, a Ty piszesz takie rzeczy z przeciążenia obowiązkami szkolnymi.

Czy uczynisz mi ten zaszczyt i będziesz towarzyszyć mi na balu wiosennym?

Będę wymagała dużej ilości słodyczy z Miodowego Królestwa by być w stanie wybaczyć Ci tę zwłokę. O Perseusie nie wspomnę. Ale po kolei.

Powinnam złożyć Ci gratulacje? Owszem, powinnam. Czy to uczynię? Nie w tym wcieleniu.
Po pierwsze – Perseus Carrow to kapryśny dzieciak, który często nie widzi niczego poza czubkiem własnego, ślicznego noska. Nie zniechęcaj się jednak nadto, znam braci Carrow od dawien dawna i rzec mogę, że Perseus zdecydowanie jest dobrą partią. A to powinno uspokoić Ciebie i Twoją zbyt wrażliwą główkę.

Jestem zdrowa jak ryba. Poza tym, nieco zmęczona i okropnie zapracowana – drażnieniem mojego przyszłego męża, rzecz jasna. Nie bierz ze mnie przykładu, Persephono.

PS. Mam nadzieję, że Slytherin ma się dobrze. To ostatnie, na czym mi jeszcze zależy w zakresie słowa „Hogwart”, poza Wami, oczywiście.

Gratuluję otrzymania oceny Powyżej Oczekiwań z przesłanej pracy domowej. Bardzo dobra praca, chociaż zdaje mi się, że stać panią na więcej! Może następnym razem uda się Pani zdobyć Wybitny?