Piątek, 30 października 1938 roku

godzina 12:30

Ostatnie dni października nie należały do ciepłych. Chłód, wiatr i ciągłe opady deszczu sprawiły, że niemal każda część Anglii wyglądała po prostu ponuro. W takich okolicznościach miał się odbyć coroczny egzamin Brytyjskiego Stowarzyszenia Alchemików, w wyniku którego eliksirotwórcy z całej Wielkiej Brytanii mogli starać się zarówno o dodatkowe uprawnienia, jak i członkostwo w stowarzyszeniu. Zbliżająca się pełnia księżyca mogła działać na nerwy niektórych bardziej wrażliwych na jego fazy, ale nic nie rujnowało nastroju tak, jak obijające się o szyby krople ciężkiego deszczu. Egzamin czekający wszystkich obecnych w sali składać się miał z dwóch części – teoretycznej i praktycznej.

Lista obecności

Pod salą zbierało się coraz więcej osób, które miały zdawać egzamin. Lepiej lub gorzej przygotowani, po minach niektórych widać było stres, choć większość wyglądała na zdecydowanie pewnych siebie. Cassian mógł czuć na sobie zainteresowane spojrzenia kilku panów, których z pewnością można było kojarzyć z czystokrwistych salonów – czyżby jacyś znajomi jego ojca? Któż to wiedział?

Tymczasem Joaquim biegł, jakby od tego zależało jego życie. Niezrażony tym, że wiatr targał mu włosy tuż po tym, jak prawie stracił swój kaszkiet. Na miejsce dotarł cały zdyszany, a jego wytłumaczenie wydawało się spływać po większości osób, które znajdowały się wraz z nimi pod salą. Gdy już trochę ochłonął był w stanie dostrzec, że większość osób czekających na egzamin ubrana była w bardzo drogie szaty a ich twarze rozpoznawalne na tyle, by nawet on mógł stwierdzić, że z pewnością należeli do arystokracji. Stres, bieg i zbliżająca się pełnia mogły w sposób znaczny wpłynąć na jego wyniki, ale w tej chwili było już za późno na zamianę zdania, czyż nie?

Wszystkich zaczęto wpuszczać do sali, losując miejsca, które mieli zająć.

UKŁAD SALI

Każdego wchodzącego proszę o rzut kością k20 na miejsce, jakie wylosowało się postaci. W przypadku takiej samej liczby wylosowanej przez więcej niż jedną osobę, pierwsza otrzymuje wylosowaną liczbę, druga liczbę +1 (lub -1). Tzn. Jeżeli liczbą wylosowaną było 12 to osoba otrzymuje 13, chyba, że 13 też jest zajęte, wtedy 11.

Następny odpis MG pojawi się 15 listopada (po godzinie 19).

Kilka nieprzychylnych spojrzeń w stronę pana Lopesa spłynęło po nim bardzo szybko, a stres spowodowany nadchodzącym testem z pewnością zacisnął mu żołądek kilka razy. Podobnie było z Fawleyem, który swój ostatni egzamin pisał ponad trzy lata temu i chociaż było to krócej niż przerwa od edukacji Joaquima, mogło wywołać kilka chwil niepewności. Komisja usadziła wszystkich, rozdała arkusze a potem ogłosiła rozpoczęcie pierwszej części egzaminu.

ARKUSZ DLA UBIEGAJĄCYCH SIĘ O CZŁONKOSTWO

Egzamin Brytyjskiego Stowarzyszenia Alchemicznego

Październik 1938

Imię i nazwisko:
Data urodzenia:

Liczba punktów do uzyskania: 20
Czas trwania: 90 minut

Arkusz egzaminacyjny przygotowany jest przez członków Brytyjskiego Stowarzyszenia Alchemicznego. Podczas trwania egzaminu obowiązuje absolutny zakaz oszukiwania oraz porozumiewania się z innymi uczestnikami oraz egzaminatorami. Uczestnicy otrzymują wraz z arkuszem pióra antyściągające. Wszystkie zadania są obowiązkowe.

Zadanie 1

Opisz sposób przygotowania oraz składniki używane do warzenia Eliksiru dodającego wigoru.

Zadanie 2

Dopisz nazwę eliksiru do wymienionych składników.

4 pijawki, krwiowiec, kolec róży –

smocza wątroba, śledziona nietoperza, pół fiolki krwi salamandry, 2 pancerzyki chitynowe –

syrop z ciemiernika, 5 czułek szczuroszczeta, pijawka, lawenda, mięta pieprzowa, woda miodowa, fiolka krwi salamandry –

gałązka warzuchy, lubczyk, kichawiec –

kamień księżycowy, 2 wiązki lawendy, woda z rzeki Lete –

róg buchorożca, ogon buchorożca, wybuchowy proszek –

Zadanie 3

Do podanych eliksirów dopisz składniki, zgodnie z kolejnością ich dodawania:

Eliksir wyostrzający poczucie humoru –
Eliksir ognistego oddechu –
Eliksir miłości –
Eliksir postarzający –

Zadanie 4

Opisz Eliksir niepoczytalności, uwzględniając listę potrzebnych do uwarzenia go składników oraz sposób jego przygotowania.

Zadanie 5

Nazwij opisane eliksiry

Jaskrawoczerwony eliksir pozbawiony zapachu, za to o lekko słodkawym smaku.
Antidotum na eliksir prawdy. Jego działanie przerywa efekt wspomnianej mikstury i sprawia, że człowiek sam może zadecydować, czy będzie mówić prawdę czy kłamstwo. Zastosowanie antidotum słabej jakości powoduje czkawkę.


Eliksir powodujący silne uczucie u pijącego wobec osoby, która ów wywar mu podała. Należy jednak zauważyć,  że osoba zażywająca najczęściej zdaje sobie sprawę z tego, że jest pod wpływem mikstury, a także to, że nie powoduje ona szczerego uczucia, jedynie jego fałszywy obraz. Ten eliksir jest również stosowany jako odtrutka na eliksir nienawiści. Źle uwarzony objawia się kilkudniowym złym samopoczuciem.


Antidotum na trucizny określone mianem trudnych, a także na jady zwierząt sklasyfikowanych jako śmiertelnie niebezpieczne. W przypadku tej mikstury liczy się przede wszystkim szybki czas podania od chwili zatrucia, gdyż nawet to antidotum może sobie nie poradzić z trucizną, jeżeli zostanie podane zbyt późno. Jest odtrutką na eliksir z czerńca, smoczą posokę i eliksir rozpaczy. Przedawkowanie nie jest niebezpieczne, lecz zażycie antidotum kiepskiej jakości może doprowadzić do wymiotów i omdlenia.


Posiadanie i stosowanie tej mikstury jest zakazane w wielu miejscach. Nie wybucha ona tylko i wyłącznie podczas zalegania w kociołku, albo umieszczona w kryształowych fiolkach - przy kontakcie z każdym innym materiałem powoduje bardzo głośny wybuch. Nie jest on największy, jednak osoba znajdująca się w pobliżu może skończyć nieźle poharatana i przede wszystkim - poparzona. Źle uwarzony wybucha nawet w kotle.

Niezależnie od tego, jakie były ich powody i przygotowanie, egzamin trwał. I nie tylko im wydawał się dłużyć niemiłosiernie, bo część z obecnych na egzaminie mężczyzn pociła się nad pergaminem, aż w końcu ogłoszono koniec pisemnej części testu. Wszystkim pozwolono wyjść na piętnastominutową przerwę, po której z powrotem zawołano ich do sali i kazano losować zagadnienia, które mieli opracować. Egzaminatorzy kazali wszystkim zająć te same miejsca, które wylosowali wcześniej, a potem jeden po jednym podchodzili do stolików z pojemniczkiem, w którym znajdowały się losy. Każdy miał do wylosowania dwie kartki – jedną z pytaniem, drugą z nazwą eliksiru, który przyjdzie im uwarzyć za kilka chwil.